Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 maja 2010 r., sygn. II SA/Wa 158/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska, Sędzia WSA Sławomir Antoniuk (spr.), Sędzia WSA Olga Żurawska - Matusiak, Protokolant Marek Kozłowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 maja 2010 r. sprawy ze skargi P. K. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności rozkazu personalnego dotyczącego wyznaczenia oficera na stanowisko służbowe radcy prawnego, w części dotyczącej przyznania uposażenia zasadniczego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości

Uzasadnienie

Minister Obrony Narodowej decyzją z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] sierpnia 2009 r. odmawiającej stwierdzenia nieważności rozkazu personalnego Dowódcy Wojsk Lądowych z dnia [...] sierpnia 2002 r. nr [...] (pkt 8) w sprawie wyznaczenia płk P. K. na stanowisko służbowe radcy prawnego w Oddziale Prawnym [...], w części dotyczącej przyznania uposażenia zasadniczego według stanowiska służbowego w stawce przewidzianej dla grupy uposażenia U - 12.

Z ustaleń organu wynika następujący stan sprawy:

Rozkazem personalnym Dowódcy Wojsk Lądowych z dnia [...] sierpnia 2002 r. płk P. K. został wyznaczony na stanowisko służbowe radcy prawnego w Oddziale Prawnym [...]. Jednocześnie w wymienionym rozkazie personalnym, Dowódca Wojsk Lądowych orzekł, że oficerowi na nowym stanowisku służbowym przysługiwać będzie uposażenie zasadnicze według stanowiska służbowego, wypłacane w stawce przewidzianej dla grupy uposażenia U - 12. Oficer pełnił zawodową służbę wojskową na wymienionym stanowisku służbowym od dnia 2 sierpnia 2002 r. do dnia 30 listopada 2003 r.

Wnioskiem z dnia 9 kwietnia 2009 r. płk P. K. wystąpił do Ministra Obrony Narodowej o stwierdzenie nieważności powyższego rozkazu Dowódcy Wojsk Lądowych, w części dotyczącej grupy uposażenia. W uzasadnieniu wniosku oficer podniósł, że zaszeregowanie stanowiska służbowego radcy prawnego do grupy uposażenia U - 12 (na poziomie starszego specjalisty), w sposób rażący naruszało postanowienia art. 224 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059 ze zm.). Przepis ten określa, że wynagrodzenie radcy prawnego nie może być niższe od wynagrodzenia przewidzianego dla stanowiska służbowego głównego specjalisty lub innego równorzędnego stanowiska służbowego.