Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 maja 2010 r., sygn. VII SA/Wa 508/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Cieśla, Sędzia WSA Mirosława Kowalska (spr.), Sędzia WSA Tadeusz Nowak, Protokolant Anna Tomaszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 maja 2010 r. sprawy ze skargi T. S.A. w [...] na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2009 r. znak [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] maja 2009 r., znak: [...] - Wojewoda [...]na podstawie art. 158 § 1, w związku z art. 156 § 1 i art. 157 § 1 i 2 i art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r., Nr 98, poz. 1071, z późn. zm., zwana dalej k.p.a.) oraz art. 80 ust. 1 pkt 2, art. 81 ust. 1 pkt 2 i art. 82 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz. U. Nr z 2006r., Nr 156, poz. 1118, z późn. zm.), po przeprowadzeniu na wniosek A. P. postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Burmistrza Miasta i Gminy [...] z dnia [...] grudnia 1998r. Nr [...], dotyczącej udzielenia [...] pozwolenia na budowę sieci teletechnicznej w [...], gmina [...] - odmówił stwierdzenia nieważności opisanej wyżej decyzji ostatecznej Burmistrza Miasta i Gminy [...] z dnia [...] grudnia 1998r.

W uzasadnieniu organ wskazał, że postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wszczęto na wniosek A. P. Wnioskodawca podniósł, że decyzję pozwolenia na budowę wydano z rażącym naruszeniem prawa - inwestor, nie przedstawił prawidłowego, w rozumieniu art. 33 ust. 2 pkt 2 ówcześnie obowiązującej wersji ustawy Prawo budowlane, dowodu stwierdzającego prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.