Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 27 maja 2010 r., sygn. I SA/Ol 815/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Pierechod, Sędziowie Sędzia WSA Zofia Skrzynecka (spr.),, Sędzia WSA Renata Kantecka, Protokolant Krzysztof Dzieliński, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 27 maja 2010r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania K.K. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]", Nr "[...]", odmawiającej umorzenia zaległości podatkowych z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. w kwocie 23.502 zł, utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Wnioskiem z dnia 24.04.2009r., uzupełnionym pismami z dnia 15.05.2009r. i 25.05.2009r., strona zwróciła się o umorzenie zaległości podatkowych w podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. w kwocie 23.502 zł. Wniosek uzasadniła trudną sytuacja finansową spowodowaną kumulacja kilku czynników istotnych dla prowadzonej działalności gospodarczej, m.in. wzrostem kursu waluty euro i spadkiem sprzedaży do publicznych zakładów opieki zdrowotnej. Wyjaśniła, iż prowadzona działalność jest w dominującej części wykonywana w ramach umów wynikających z postępowań o udzielenie zamówienia publicznego, z związku z powyższym nie ma możliwość zmiany cen towarów, nawet jeśli koszty zakupu wzrosły znacząco. Podniosła, że w ostatnim kwartale 2008r. nie uzyskała dochodu. Strona dodała, że prowadzona działalność gospodarcza polega głównie na sprzedaży środków dezynfekcyjnych do szpitali, które często zalegają z opłatą za dostarczony towar. Dodała, że jest inwalidą I grupy ze schorzeniami narządu ruchu, tj. po obustronnej amputacji nóg.

Decyzją z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Skarbowego, w oparciu o przepisy art. 207 w związku z art. 67b § 1 w zakresie określonym w art. 67a § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), odmówił przyznania wnioskowanej ulgi. W uzasadnieniu decyzji stwierdził, że strona starała się o ulgę podatkową stanowiącą pomoc publiczną. Z akt sprawy wynikało bowiem, iż towary handlowe Spółka nabywa od kontrahenta niemieckiego, także jej działalność nie miała tylko charakteru krajowego, a umorzenie zaległości stawiałoby ją w sytuacji korzystniejszej w stosunku do innych firm i groziłoby zakłóceniem konkurencji. Uznał, że ani we wniosku, ani w toku postępowania strona nie wskazała żadnych wyjątkowych okoliczności na poparcie swego żądania, a te przez nią wskazane, jak wzrost kursu euro i spadek sprzedaży do publicznych zakładów opieki zdrowotnej, nie mogą skutkować udzieleniem tak daleko idącej ulgi w spłacie zobowiązań. Uznał, że przejściowe niepowodzenia w prowadzonej działalności gospodarczej nie mogą skutkować obowiązkiem umorzenia zaległości podatkowej, gdyż prowadzenie działalności powinno uwzględniać ryzyko z tym związane. W ocenie organu I instancji ryzyko to obejmuje nie tylko efekty samodzielnych decyzji, ale też okoliczności nieprzewidziane, w tym niestabilny kurs walut. Uwzględnił, że strona i jej małżonka posiadają stałe miesięczne dochody z emerytury bądź renty, zaspokajają swoje podstawowe potrzeby mieszkaniowe (posiadają dom jednorodzinny o pow. całkowitej 536 m?), stąd ich egzystencja nie jest zagrożona. Organ dodał również, że z przedłożonego przez stronę orzeczenia wynika, że jej niepełnosprawność datuje się do 1984 r., co jednak nie przeszkadzało jej w dotychczasowej aktywności czy prowadzeniu działalności gospodarczej, zarówno osobistej, jak w formie Spółki jawnej. Nadto strona korzysta z możliwości odliczenia od dochodu wydatków ponoszonych na cele rehabilitacyjne w następującej wysokości: w 2008 r. - 5.572,93 zł, w 2007 r. - 10.320,52 zł, w 2006 r. 5.715,60 zł, w 2005 r. - 6.788,74 zł, w 2004 r. - 62.965,35 zł.