Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 27 maja 2010 r., sygn. I SA/Gd 79/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Alicja Stępień, Sędziowie Sędzia WSA Irena Wesołowska, Sędzia WSA Ewa Wojtynowska (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Zalewska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 27 maja 2010 r. sprawy ze skargi L. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 18 listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od spadków i darowizn oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez L.W., reprezentowaną przez pełnomocnika, jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 18 listopada 2009 r., utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. z dnia 30 września 2009 r. zmieniającą decyzję z dnia 29 czerwca 2009 r. ustalającą zobowiązanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn w kwocie 42.352 zł i ustalającą zobowiązanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn w kwocie 54.578 zł.

Podstawą wydania zaskarżonego rozstrzygnięcia był następujący stan faktyczny:

Pismem z dnia 17 listopada 2008 r. L.W. powiadomiła Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. o nabyciu w drodze spadku, na podstawie testamentu, po kuzynce mieszkania położonego w Niemczech oraz pieniędzy, które miała w tamtejszym banku. Podatniczka stwierdziła, że podatek uiściła w Niemczech i zadała pytanie, czy musi ten fakt zgłosić także w swoim Urzędzie Skarbowym.

W wyniku wezwania organu podatkowego pierwszej instancji z dnia 10 grudnia 2008 r., spadkobierczyni, jako następca prawny W.I., złożyła w Urzędzie Skarbowym w G., zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych (SD-3), w którym ujawniła: spadek otrzymany z zagranicy w kwocie 93.099 Euro oraz wskazała na podatek zapłacony w Niemczech oraz koszty związane ze śmiercią spadkodawcy w łącznej kwocie 28.125 Euro.

W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy w postępowaniu odwoławczym organ podatkowy drugiej instancji uznał, że zobowiązanie podatkowe zostało wobec podatniczki ustalone w kwocie niższej niż to wynika z obowiązujących przepisów. Z treści art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tj. Dz. U. 2004 r. Nr 142, poz. 1514 ze zm., dalej jako "u.p.s.d.") wynika bowiem, że podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Wskazując na treść art. 922 Kodeksu cywilnego Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że długiem związanym z nabyciem spadku są obowiązki majątkowe zmarłego wynikające ze stosunków prawnych pozostających w mocy mimo jego śmierci, które z tą datą przeszły na spadkobierców. Podniesiono, że przepisy art. 7 u.p.s.d. należy odczytywać ściśle i żaden z ustępów tego artykułu nie może stanowić podstawy do kwalifikacji wydatku z tytułu zapłaty podatku poza granicami Polski do długów i ciężarów spadku. Jest to zobowiązanie ciążące na spadkobiercy i nie należy do długów czy ciężarów obciążających spadek w chwili otwarcia. Podatek jest zobowiązaniem, które nie obciąża masy spadkowej, bowiem powstało po otwarciu spadku i dotyczy jedynie spadkobiercy. Jest też zobowiązaniem publicznoprawnym, a nie cywilnoprawnym i nie może być zaliczone do długów spadkowych, o których mowa w art. 922 § 3 K.c. Zapłata podatku z tytułu nabycia spadku poza granicami kraju pozostaje bez wpływu na wymiar podatku w Polsce. W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w tym stanie rzeczy organ podatkowy pierwszej instancji niezasadnie odliczył od podstawy opodatkowania - 319.283 zł kwotę 61.130,83 zł (17.825 EUR x 3,4295 zł), stąd zaniżył jej wartość. Z tego względu organ odwoławczy postanowił zwrócić sprawę celem dokonania wymiaru uzupełniającego oraz zmiany dotychczasowej decyzji.