Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 27 maja 2010 r., sygn. II SA/Bk 786/09

Nie stanowi opuszczenia miejsca stałego pobytu w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych sytuacja, gdy dana osoba co prawda fizycznie (faktycznie) nie przebywa w lokalu, ale ma to charakter przejściowy, bowiem nie miała zamiaru opuszczenia i koncentracji podstawowych czynności życiowych w innym lokalu. Opuszczenie miejsca pobytu stałego musi być (oprócz trwałości) dobrowolne.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Stanisław Prutis, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Roleder, sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys (spr.), Protokolant Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 maja 2010 r. sprawy ze skargi W. P. na decyzję Wojewody P. z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję Wójta Gminy C. z dnia [...] września 2009 roku numer [...]; 2. stwierdza, że zaskarżone decyzje nie mogą być wykonane w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.-

Uzasadnienie

Decyzją z [...] września 2009 r. nr [...] Wójt Gminy C. orzekł o wymeldowaniu W. P. z pobytu stałego w lokalu pod adresem C. - W. [...].

Organ oparł powyższe rozstrzygnięcie na ustaleniu, że w/w od dnia 17 czerwca

2009 r. nie mieszka pod wskazanym adresem, co potwierdził materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, w szczególności zeznania wnioskodawczyni Z. P. - byłej partnerki W. P. oraz sąsiadów: J. G., N. S. i M. S. W trakcie postępowania wyjaśniającego ustalono, że lokal pod adresem C. - W. [...] należy do Z. P. W. P. był w nim zameldowany na pobyt stały od 21 listopada 2003 r. Z uwagi na psychiczne i fizyczne znęcanie się nad Z. P. został skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w B. P. z [...] lutego 2009 r., VII K [...], którym na podst. art. 72 § 1 pkt 7 "b" K.k. zobowiązano go również do opuszczenia dotychczasowego miejsca pobytu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonymi w terminie dwóch miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia. Obecnie, jak wynika z materiału dowodowego, W. P. przebywa w domu należącym do brata w miejscowości P. [...], gdzie opiekuje się matką, natomiast w mieszkaniu w C. pozostawił rzeczy osobiste i meble. Nie posiada klucza do tego mieszkania, bowiem właścicielka po wyprowadzeniu się w/w wymieniła zamek. Organ ocenił, że co prawda W. P. podał, iż nie opuścił mieszkania w C., często tam jeździ, jednak okoliczności sprawy wskazują na opuszczenie przez w/w dotychczasowego miejsca pobytu, zatem spełnione zostały przesłanki do wymeldowania wynikające z art. 15 ust. 2 ustawy z 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych.