Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 21 kwietnia 2010 r., sygn. II SA/Wa 22/10
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Sławomir Antoniuk po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. K. na akt Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] października 2009 r. w przedmiocie odwołania ze stanowiska Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego p o s t a n a w i a odrzucić skargę
Uzasadnienie
Prezes Rady Ministrów pismem z dnia [...] października 2009 r., na podstawie art. 6 ust. 1 w zw. z art. 8 pkt 2 oraz art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U. Nr 104, poz. 708 ze zm. - dalej ustawy o CBA), odwołał M. K. z dniem 13 października 2009 r. ze stanowiska Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego (dalej CBA).
Pismem z dnia 14 października 2009 r. M. K., powołując się na przepis art. 127 § 3 k.p.a., zwrócił się do Prezesa Rady Ministrów o ponowne rozparzenie sprawy zakończonej aktem odwołania z dnia [...] października 2009 r. uznając, iż jest to decyzja administracyjna.
W podpowiedzi na powyższy wniosek, Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w dniu [...] października 2009 r. wystosował do M. K. pismo nr [...], w którym poinformował zainteresowanego, że odwołanie z funkcji Szefa CBA nie jest decyzją administracyjną i nie przysługuje od niego wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy na podstawie art. 127 § 3 k.p.a. Sprawa odwołania jest bowiem sprawą z zakresu nadrzędności i podległości organizacyjnej w stosunkach między organami państwowymi, a przepisy ustawy o CBA nie przewidują aby odwołanie Szefa CBA następowało w drodze decyzji administracyjnej, przez co - w myśl konstytucyjnej zasady legalizmu działania organów administracji - nie można jej domniemywać.
W dniu 27 listopada 2009 r. M. K. wniósł, za pośrednictwem organu, skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w której zaskarżył decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] października 2009 r. dotyczącą odwołania skarżącego ze stanowiska Szefa CBA. Zarzucając organowi naruszenie art. 7 Konstytucji RP, art. 6 k.p.a., art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1 pkt 3, art. 8 pkt 2 ustawy o CBA, a także art. 106 k.p.a. w zw. z art. 6 ust. 1 ustawy o CBA i art. 107 k.p.a. skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości oraz zasądzenie kosztów postępowania według obowiązujących norm.