Wyrok WSA w Opolu z dnia 8 kwietnia 2010 r., sygn. I SA/Op 583/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Gocki (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Joanna Kuczyńska Sędzia WSA Anna Wójcik Protokolant starszy sekretarz sądowy Joanna Zamojska - Jaszczyk po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi A. i A. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 30 kwietnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie odstąpienia od pobrania i naliczenia podatku od nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta K. z dnia [...], nr [...], umarzającą postępowanie w sprawie z wniosku Państwa A. i A. S. o odstąpienie od pobrania i naliczania podatku od nieruchomości.

Jak wynikało z akt sprawy, skarżący wnioskiem z dnia 10 czerwca 2005 r. zwrócili się do organu podatkowego o rozłożenie im na raty płatności podatku od nieruchomości, wynikającego ze wskazanych przez nich decyzji wymiarowych w łącznej kwocie 14.625,70 zł. Wskazywane decyzje wymiarowe dotyczyły wymiaru podatku od nieruchomości za lata 2003-2005.

Z uwagi na brak uzasadnienia wniosku, organ podatkowy pismem z dnia 29.06.2005r. wezwał wnioskodawców do jego uzasadnienia i wykazania istotnych okoliczności mających uzasadnić zgłoszone żądanie.

W odpowiedzi na wezwanie podatnicy w piśmie z dnia 12.07.2005r. wskazali, iż znajdują się w trudnej sytuacji finansowej, spowodowanej bezpodstawną sprzedażą za bezcen ich 40 maszyn i urządzeń, dokonaną w ramach czynności egzekucyjnych dotyczących należności z tytułu podatku od nieruchomości za wcześniejsze lata, a w stosunku do których decyzje wymiarowe następnie w skutek uwzględnienia wywiedzionych skarg przez NSA- Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu zostały uchylone.

W kolejnym piśmie stron z dnia 10.04.2007r. wnioskodawcy wskazali, iż wyrządzona im krzywda przez "Urząd Miasta" prowadząca do upadku firmy jest niewspółmiernie większa niż odstąpienie od pobrania podatku od nieruchomości. Wskazali zatem, że z "punktu widzenia moralnego i gospodarczego byłoby przyzwoitym krokiem odstąpienie całkowicie przez Urząd Miasta K. od pobrania opłaty, a jeśli jest to okoliczność, do której Urząd Miasta nie chce się przychylić, to przynajmniej rozłożenie na raty byłoby symbolicznym wyrazem dobrej woli w naprawieniu szkody (...).