Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 20 kwietnia 2010 r., sygn. II SA/Ol 1078/09

Dnia 20 kwietnia 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędzia WSA Irena Szczepkowska Protokolant Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2010 roku sprawy ze skargi W. Sz., E. P. i A. Sz. na uchwałę Rady Miejskiej w Szczytnie z dnia 14 czerwca 2006 roku nr XL/357/06 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1/ oddala skargę W. Sz. oraz E. P.; 2/ odrzuca skargę A. Sz.

Uzasadnienie

Rada Miejska w Szczytnie uchwałą z dnia 14 czerwca 2006r. nr XL/357/06, działając na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. nr 80, poz. 717 ze zmianami) oraz art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zmianami), uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego "Miasto Szczytno-Osiedle Kochanowskiego II". Dla terenu działki o numerze ewidencyjnym 713/4, oznaczonego symbolem KD - D - 3 określono przeznaczenie na pas drogowy, projektowanych ulic dojazdowych, obsługujących tereny zabudowy mieszkaniowej.

A.S., W.S. i E.P. wnieśli skargi na powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, który postanowieniem z dnia 9 lipca 2009r. sygn. akt II SA/Ol 605/09 skargi te odrzucił.

Skarga A.S. została odrzucona z powodu uchybienia terminu przewidzianego w art. 53 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Natomiast skargi W.S. i E.P. zostały odrzucone, z uwagi na nie wyczerpanie procedury, o której mowa w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym, ponieważ ich wniesienie nie zostało poprzedzone wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa.

W dniu 29 września 2009r. A.S., W.S. i E.P. wezwali Radę Miejską w Szczytnie do usunięcia naruszenia prawa, spowodowanego podjęciem uchwały w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, obejmującego teren, którego są współwłaścicielami. Wezwanie to nie zostało rozpatrzone przez organ, wobec czego dnia 23 listopada 2009r. A.S., W.S. i E.P. wnieśli skargę na wymienioną uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie. W skardze skarżący wnosili o stwierdzenie nieważności kwestionowanej uchwały i usunięcie jej z Dziennika Urzędowego Województwa Warmińsko-Mazurskiego. Zarzucali oni, iż kwestionowany przez nich plan miejscowy uwzględnia działkę o numerze ewidencyjnym 713, która uległa bezprawnemu podziałowi. Twierdzili oni, że nie ma przesłanek, aby Gmina Miejska Szczytno była właścicielem części nieruchomości, należącej do rodziny S., a która w planie miejscowym jest przeznaczona na drogę. W ocenie skarżących organ orzekający naruszył art. 7 i art. 77 K.p.a. nie wyjaśniając wszystkich okoliczności faktycznych, a uchybienia te mogły mieć wpływ na wynik sprawy. Zdaniem skarżących organ gminy, podczas uchwalania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, naruszył zasadę praworządności i zaufania obywateli do organów Państwa, nie wyważył należycie interesu publicznego z interesem indywidualnym oraz podjął arbitralne rozstrzygnięcie bez rozważenia argumentów prawnych i uzasadnienia planu. Skarżący wskazywali, że zaskarzona uchwała nie zawiera uzasadnienia, co uniemożliwia dokonanie kontroli zgodności planu z prawem materialnym i ocenę, czy uchwalenie planu, ingerujące w prawo własności indywidualnej, było zasadne, czy nie ograniczyło tegoż prawa nadmiernie, ponad usprawiedliwione potrzeby publiczne. Skarżący wskazywali, że do 16 czerwca 2006 r. obowiązywał ogólny plan zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzony uchwałą nr XXXIV/332/93 Rady Miejskiej w Szczytnie z dnia 30 grudnia 1993 r. a na jego wyrysie nie widnieje żaden podział nieruchomości Nr 713. W Studium Uwarunkowań, na podstawie którego został sporządzony ten plan, istniał zapis, że" w obrębie ul Partyzantów, Mławskiej i Nowej nie ma potrzeby tworzenia nowych dróg, gdyż wszystkie nieruchomości w tym rejonie mają dostęp do dróg publicznych".