Wyrok WSA w Lublinie z dnia 22 kwietnia 2010 r., sygn. III SA/Lu 22/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Sadurski,, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal,, Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak (sprawozdawca),, Protokolant Asystent sędziego Jowita Dudek, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 22 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi J. C. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] października 2007 r. nr [...] w przedmiocie oddalenia wniosku o wznowienie postępowania dyscyplinarnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Orzeczeniem dyscyplinarnym z dnia [...] czerwca 2003 r. (znak: [...]) Naczelnik Urzędu Celnego w K. wymierzył J. C. karę dyscyplinarną wydalenia ze służby celnej. Na podstawie orzeczenia J. C. - kontroler celny został uznany winnym tego, że w dniu [...] stycznia 2003 r. przekraczał granicę z Białorusi do Polski przez przejście graniczne w T., w charakterze pasażera samochodu należącego do innej osoby, w którym to pojeździe w wyniku powtórnej kontroli celnej ujawniono przemyt papierosów i alkoholu bez znaków skarbowych akcyzy, przez co naruszył on nakaz godnego zachowania się poza służbą, co w konsekwencji stanowiło naruszenie obowiązków służbowych określonych w art. 32 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej (Dz. U. z 2004 r., Nr 156, poz. 1641, z późn. zm.). Za ten czyn wymierzono mu na podstawie art. 63 ust. 1 pkt 7 ustawy o Służbie Celnej karę dyscyplinarną wydalenia ze służby celnej.

Orzeczenie dyscyplinarne zostało utrzymane w mocy orzeczeniem Dyrektora Izby Celnej w B. Po. z dnia [...] sierpnia 2003 r. (nr [...]). Rozstrzygnięcie to po kontroli sądowoadministracyjnej stało się prawomocne (wyrok WSA w Lublinie z dnia 16 września 2004 r., sygn. akt II SA/Lu 1232/93, oddalający skargę na orzeczenie dyscyplinarne oraz wyrok NSA z dnia 8 listopada 2005 r. sygn. I OSK 224/05, oddalający skargę kasacyjną).

W dniu 30 kwietnia 2007 r. wpłynął wniosek J. C. o wznowienie postępowania zakończonego w/w orzeczeniem dyscyplinarnym. Skarżący jako podstawę wznowienia wskazał skutki wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 19 marca 2007 r. (sygn. akt K 47/05), w którym uznano za niezgodny z Konstytucją m.in. przepis art. 70 ust. 1 ustawy o Służbie Celnej. Zakwestionowany przepis ograniczał zdaniem TK konstytucyjnie gwarantowane prawo do obrony ze względu na to, iż w jego świetle obwiniony funkcjonariusz celny w toku postępowania dyscyplinarnego ma prawo korzystania z pomocy wybranego przez siebie obrońcy spośród funkcjonariuszy celnych.