Wyrok WSA w Lublinie z dnia 28 kwietnia 2010 r., sygn. I SA/Lu 683/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk (sprawozdawca), Sędziowie WSA Wojciech Kręcisz,, NSA Anna Kwiatek, Protokolant Stażysta Małgorzata Siwiec, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi P. Z. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] nr [...] w przedmiocie płatności bezpośrednie do gruntów rolnych I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa na rzecz P. Z. kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 2 września 2008r., Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 27 września 2007 r. w sprawie ze skargi P. Z. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] wydaną w przedmiocie odmowy przyznania płatności bezpośrednich do gruntów rolnych na 2004 rok z sankcjami

w okresie trzech kolejnych lat kalendarzowych.

W uzasadnieniu NSA wskazał, iż organ rozpoznający wniosek o przyznanie płatności bezpośrednich do gruntów rolnych jest zobowiązany przede wszystkim ocenić, czy wnioskodawca faktycznie posiada grunty rolne, których ma dotyczyć płatność i czy są one utrzymywane w dobrej kulturze rolnej, przy zachowaniu wymogów ochrony środowiska. Podkreślił przy tym, że przesłanka kwalifikująca do uzyskania płatności obszarowych - "faktyczne posiadanie" gruntu rolnego, nie może być rozumiana, jako ustalenie tytułu prawnego wnioskodawcy, z którego wynika posiadanie objętych wnioskiem gruntów rolnych.

Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił ponadto, że w sytuacji gdy kontrola wniosku wykazuje nieprawidłowości dotyczące różnicy pomiędzy zadeklarowaną, a rzeczywistą powierzchnią gruntów rolnych, ustalenie właściwej powierzchni działek ma istotne znaczenie z punktu widzenia możliwości wymierzenia producentowi sankcji w postaci zmniejszenia (odebrania) kwoty płatności obszarowych.