Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 27 kwietnia 2010 r., sygn. IV SA/Gl 731/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska (spr.) Sędzia WSA Stanisław Nitecki Protokolant st.sekr.sąd. Alicja Sadowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi B.F. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Powiatowy Inspektor Sanitarny w B. stwierdził, że u B. F. brak jest podstaw do rozpoznania choroby zawodowej z pozycji 13 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 65, poz. 294 z późn. zm.). Rozstrzygnięcie oparto na orzeczeniu Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy Poradni Chorób Zawodowych w S., która to placówka nie rozpoznała u badanej choroby zawodowej związanej ze sposobem wykonywania pracy. Ponadto ustalono, że B. F. będąc zatrudniona w Spółce A w B., na stanowisku [...], w okresie od [...] r. do nadal, już od roku 1997 nie wykonuje prac nadmiernie obciążających staw nadgarstkowy.

Po rozpoznaniu odwołania B.F. od powyższego rozstrzygnięcia, [...] Wojewódzki Inspektor Sanitarny decyzją z dnia [...] utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu decyzji wskazał, iż dochodzenie epidemiologiczne wykazało, że B.F. zatrudniona była w latach [...]-[...] w B w B., na stanowisku [...] ([...]-[...]) oraz [...] ([...]-[...]), w latach [...]-[...] w C w W. jako [...], w latach [...]-[...] w D jako [...], od [...] do nadal w Spółce A. w B. (od [...] E z art. 23 Kodeksu pracy) jako [...], a następnie od [...] jako [...]. Była również badana przez dwie placówki medyczne, które nie rozpoznały u niej choroby zawodowej (orzeczenia lekarskie z dnia [...] oraz z dnia [...]), co wykluczało jej stwierdzenie Z wyjaśnień Instytutu Medycyny Pracy w S. wynika, że nie można z przeważającym prawdopodobieństwem przyjąć zawodowej etiologii stwierdzonego u badanej obustronnego zespołu cieśni nadgarstka ze względu na sposób wykonywania pracy na stanowisku [...], który powodował niewielkie obciążenie ruchami monotypowymi tylko jednej prawej ręki.