Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 18 marca 2010 r., sygn. II SA/Wr 577/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Siedlecka Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Cisek Sędzia NSA Julia Szczygielska /sprawozdawca/ Protokolant Małgorzata Boaro po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 4 marca 2010 r. sprawy ze skargi Spółka A z siedzibą we W. na decyzję Wojewody z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę budynku hotelowego wraz z infrastrukturą techniczną I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Wojewody na rzecz strony skarżącej kwotę 774 złote /słownie: siedemset siedemdziesiąt cztery/ tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu decyzją z dnia [...] sierpnia 2009r., Nr [...] - po rozpatrzeniu odwołania Spółki A od decyzji Prezydenta W. z dnia [...] czerwca 2009r., Nr [...], zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę budynku hotelowego wraz z infrastrukturą techniczną: kanalizacją deszczową, kablem średniego napięcia (z wyłączeniem przyłączy: gazu, wodociągowego, kanalizacji sanitarnej oraz zjazdów z drogi publicznej - ul. [...], na lokalizację których inwestor uzyskał decyzję ZDiUM z dnia 22 września 2008r. Nr [...]) i niezbędnymi elementami zagospodarowania terenu, na działce nr 1/2, 2/2, 3/2, AM-10, obręb P., Wojewoda utrzymał w mocy w/w decyzję organu I instancji.

Uzasadniając swe rozstrzygnięcie organ odwoławczy podkreślił, że w razie spełnienia wymagań określonych w ust. 1 art. 35 ustawy - Prawo budowlane oraz w art. 32 ust. 4, właściwy organ nie może odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę (art. 35 ust. 4).

Dalej organ II instancji wskazał, że zgodnie z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części obszaru rozwoju P.-P. oraz zespołu urbanistycznego Toru Wyścigów Konnych w obrębie P.W. - część B, zatwierdzonego uchwałą Rady Miejskiej W. Nr [...] z dnia [...] grudnia 2003r., obszar objęty inwestycją usytuowany jest na terenie, oznaczonym na rysunku planu symbolem U1. Stosownie do § 8 powyższego planu wyznacza się obszar usług, oznaczony na rysunku planu symbolem U1, na którym ustala się przeznaczenia podstawowe, rozumiane zgodnie z określeniami zawartymi w § 6: 1) wypoczynek; 2) turystyka; 3) kultura; 4) handel detaliczny z zakazem lokalizacji obiektów o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2. Na obszarze, o którym mowa w § 8 ust. 1, wyznacza się lokalizację m.in. dominanty wysokościowej w zachodniej części obszaru (§ 8 ust. 2). Definicja dominanty wysokości zawarta została w § 5 pkt 1 w/w uchwały, zgodnie z którą przez dominantę wysokości należy rozumieć obiekt budowlany lub jego część, który koncentruje uwagę obserwatora w pewnym obszarze ze względu na swoją wysokość i wyróżniającą formę architektoniczną. Na obszarze objętym inwestycją, zgodnie z § 8 ust. 5 pkt 12 i pkt 13 miejscowego planu, wysokość minimalna nowoprojektowanych budynków mierzona od poziomu terenu do najwyższego gzymsu lub okapu wynosi 10m, zaś wysokość maksymalna, mierzona od poziomu terenu do najwyższego gzymsu lub okapu nie może przekraczać 13m, a gdy wskazana wysokość mierzona jest od poziomu terenu do najwyższej kalenicy 18m. Powołany wyżej przepis, określający minimalną i maksymalną wysokość projektowanej na tym obszarze zabudowy, nie dotyczy jednakże dominanty wysokości zlokalizowanej w zachodniej części wyodrębnionego w planie obszaru usług - U1. Zgodnie z § 8 ust. 5 pkt 15 wysokość dominanty powinna wynosić od 15 m do 20 m, mierzona od poziomu terenu do najwyższego punktu.