Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 marca 2010 r., sygn. II SA/Wa 1315/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska (spr.), Sędzia WSA Sławomir Antoniuk, Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras, Protokolant Bartosz Piwoński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 marca 2010 r. sprawy ze skargi T. K. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską - oddala skargę -
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] , działając na podstawie art. 20 oraz art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (tekst jedn. z 2004 r. Dz. U. Nr 52, poz. 525 ze zm.), Komendant Wojewódzki Policji w [...] cofnął T. K. pozwolenie na broń palną myśliwską do celów łowieckich.
Jako podstawę faktyczną rozstrzygnięcia organ wskazał na prawomocny wyrok Sądu Rejonowego w [...] z dnia [...] lipca 2008 r., sygnatura akt [...] , mocą którego T. K. został uznany winnym popełnienia czynu z art. 178a § 1 kk, tj. prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości i skazany na karę grzywny. Ponadto organ I instancji podał, iż wpłynął do niego również prawomocny wyrok wyżej powołanego Sądu, uznający T. K. winnym popełnienia wykroczenia z art. 92 § 1 Kodeksu wykroczeń, tj. niezastosowania się do sygnału funkcjonariusza Policji nakazującego zatrzymanie pojazdu i za ten czyn skazany został również na karę grzywny.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, iż prawomocny wyrok sądowy pozwala na przyjęcie krytycznej oceny wydarzenia będącego podstawą ukarania. Orzeczenie to wprawdzie nie jest wiążące dla organów Policji, jednakże stanowi przesłankę w przedmiocie prawa do posiadania broni palnej, z uwagi na skutki - często nieodwracalne - jakie powoduje jej użycie. Organ podał, że na posiadaczy broni nałożone zostały szczególne obowiązki, dotyczące w szczególności przestrzegania przepisów prawa. Zachowanie zaś T. K., świadczące o szczególnym braku odpowiedzialności i lekceważącym stosunku względem innych uczestników ruchu drogowego może - zdaniem organu - dowodzić o negatywnych tendencjach w zakresie korzystania z broni palnej. Organ wskazał, że spożyty alkohol często wywołuje nadmierną porywczość, która dyskwalifikuje posiadacza broni i urealnia obawę, że może jej użyć w celach niezgodnych z prawem. W związku z tym organ uznał, że T. K. może być zaliczony do grupy osób, co do których istnieje uzasadniona obawa użycia broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego, mimo posiadania pozytywnej opinii w miejscu zamieszkania oraz w środowisku łowieckim.