Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 marca 2010 r., sygn. I SA/Wa 1903/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Boniecka - Płaczkowska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Agnieszka Miernik Sędzia WSA Gabriela Nowak Protokolant Anna Traczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 marca 2010 r. sprawy ze skarg M. K., M. R., A. G., J. K., T. K. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia oddala skargi.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] września 2009 r. nr [...] Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez T. K., S. K., A. K., S. S. oraz M. K., od decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w K. z [...] stycznia 2008 r., odmawiającej wydania pozwolenia na podział zespołu "[...]" położonej w K. [...] uchylił w całości decyzję z [...] stycznia 2008 r. i umorzył postępowanie organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu Minister wskazał, że w dniu 20 listopada 2007 r. M. K., M. R., A. G. oraz J. K. zwrócili się do [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w K. z wnioskiem o wydanie decyzji w trybie art. 36 ust. 1 pkt 8 ustawy z 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162 poz. 1568 ze zm.), w sprawie podziału nieruchomości, "poprzez odmowę zgody na podział". Wnioskujący wskazali, że nieruchomość składająca się z tzw. "[...]" położonej przy [...] w K., kamienicy przy [...] oraz kamienicy przy ul. [...] jest współwłasnością między innymi wyżej wymienionych osób. W sądzie powszechnym toczy się postępowanie w sprawie częściowego zniesienia współwłasności wyżej wskazanych kamienic poprzez pozostawienie we współwłasności kamienic przy [...] i ul. [...] - jako stanowiących jednolitą całość w rękach 85% zgodnych współwłaścicieli, zaś pozostałych 15%, jako działających wspólnie - przyznanie na wyłączną własność kamienicy przy [...] w K., która jako jedyna ze wszystkich [...] kamienic może funkcjonować niezależnie, a powierzchnią oraz wartością odpowiada ich udziałowi. Zdaniem wnioskodawców ten sposób częściowego zniesienia współwłasności pozwoli na powrót do zgodnego zarządzania zabytkowymi nieruchomościami bez ich faktycznego podziału. Wskazali, że wnioskowi temu sprzeciwia się część współwłaścicieli, domagając się częściowego zniesienia współwłasności poprzez wydzielenie odrębnych nieruchomości lokalowych jako niezależnych nieruchomości, tj. wydzielenia dwóch lokali frontowych w nieruchomości przy [...] i przydzielenia ich na współwłasność. W ocenie wnioskodawców taki sposób podziału kamienic faktycznie ugruntuje spór, blokując jakiekolwiek możliwości rozwoju kamienic w związku z brakiem możliwości współpracy między współwłaścicielami, koniecznej przy podejmowaniu decyzji co do remontów przekraczających zwykły zarząd oraz partycypacji w kosztach utrzymania nieruchomości. Z uwagi na fakt, iż w sądzie toczy się sprawa o podział wyżej wskazanych nieruchomości wpisanych do rejestru zabytków oraz z uwagi na fakt, iż część współwłaścicieli żąda podziału w naturze - przez wydzielenie dla nich w budynku przy [...] w K. dwóch lokali, wnioskodawcy uznali za konieczne złożenie niniejszego wniosku w sprawie podziału nieruchomości zabytkowych przy [...] i ul. [...] w K.