Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 11 marca 2010 r., sygn. I SA/Po 64/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Małecki Sędziowie Sędzia NSA Sylwia Zapalska (spr.) Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Szydłowska po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2010 r. na rozprawie sprawy ze skargi H. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzające ją postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] r. o Nr [...]; II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącej H. N. kwotę [...],- zł ([...]), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; III. wstrzymuje wykonanie orzeczeń wymienionych w punkcie pierwszym do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku. /-/ K. Wolna-Kubicka /-/ J. Małecki /-/ S. Zapalska

Uzasadnienie

H. N. wniosła w dniu 19 lipca 2005r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, przedstawiając następujące pytanie: czy wykonując usługi jako biegły sądowy z dziedziny grafologii i kryminalistycznych badań dokumentów po przekroczeniu kwoty 43.000 zł za 2004r., zgodnie z interpretacją urzędową Ministra Finansów z 29 kwietnia 2005r., stanie się płatnikiem podatku od towarów i usług.

W uzasadnieniu wniosku H. N. wskazała, iż biegły z dziedziny grafologii w odróżnieniu od rzeczoznawcy majątkowego nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne błędy merytoryczne występujące w jego opiniach. Odpowiedzialność za opinie biegłego (za terminowość i treść) ponoszą natomiast organy procesowe, które dokonując swobodnej ich oceny - mogą je przyjąć bądź odrzucić w całości. Jednocześnie nie są związane wystawionym przez biegłego rachunkiem oraz nie doliczają do niego podatku od towarów i usług.

Wnioskodawczyni podkreśliła także, iż opinia nie jest usługą a dowodem w sprawie. Ponadto zgodnie z przepisem art. 6 pkt 2 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznych umów. Nie jest możliwe zawarcie umowy cywilnoprawnej o wydanie opinii procesowej, nawet na mocy nakazu organu władzy publicznej. W konsekwencji brak jest możliwości dochodzenia roszczenia o wynagrodzenie przed sądem powszechnym. Stosunek łączący organ procesowy i biegłego ma bowiem charakter publicznoprawny.