Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 18 marca 2010 r., sygn. I SA/Po 83/10

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwia Zapalska Sędziowie NSA Jerzy Małecki NSA Włodzimierz Zygmont (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Kamila Kozłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 marca 2010 r. sprawy ze skargi E.R. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę /-/W. Zygmont /-/S. Zapalska /-/J. Małecki

Uzasadnienie

E. R. zwrócił się o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opłat licencyjnych. We wniosku przedstawił stan faktyczny, z którego wynika, że w roku 2001 udzielił w drodze umowy licencji na wynalazek, na który był przyznany patent i do którego posiada wyłączne prawo własności. Licencja została udzielona na podstawie prawa własności przemysłowej bezterminowo i jednorazowo. Nikomu i nigdy więcej licencji na ten wynalazek nie udzielano, a wnioskodawca nie prowadził nigdy działalności gospodarczej. Umowa licencyjna nie była zarejestrowana przed dniem 14 maja 2004 r. W umowie licencyjnej należności z tytułu licencji zostały powiązane z wykorzystaniem wynalazku przez licencjobiorcę, który był zobowiązany do zapłaty ściśle określonej kwoty za każdorazowy fakt zrealizowania wynalazku, tj. wykonania go i zainstalowania w budowanych przez siebie budynkach. Terminy płatności były określone w stosunku do terminów realizacji wynalazku. Licencjobiorca był jednocześnie zobowiązany do poinformowania o tym fakcie licencjodawcę (wnioskodawcę). Licencjobiorca korzystał z wynalazku, jednak zapłacił za niego jedynie za pierwszą realizację. Także w późniejszym czasie, tj. po wejściu wżycie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej: ustawa o PTU), licencjobiorca pomimo, że korzystał z wynalazku, ani nie poinformował o tym fakcie wnioskodawcy, ani też nie uiszczał należnych opłat z tytułu umowy licencyjnej. W związku z tym wnioskodawca, w roku 2008 skierował pozew do sądu, który w toku procesu zobowiązał licencjobiorcę do przekazania informacji o wykorzystanym wynalazku. Dlatego dopiero od niedawna znane są wnioskodawcy daty wymagalności i kwoty poszczególnych należności.