Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 18 marca 2010 r., sygn. II SA/Ol 1061/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska Sędziowie Sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) Sędzia WSA Irena Szczepkowska Protokolant Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 marca 2010 r. sprawy ze skargi P. B. na postanowienie Rektora Uniwersytetu z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie skreślenia z listy studentów kierunku filologia ukraińska - zawieszenia postępowania I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz utrzymane nim w mocy postanowienie organu I instancji; II. zasądza od Rektora Uniwersytetu na rzecz skarżącego kwotę 340 zł. (trzysta czterdzieści złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; III. orzeka, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia "[...]", znak "[...]", Dziekan Wydziału Uniwersytetu, działając na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 w zw. z art. 101 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej jako: k.p.a.) oraz art. 207 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365), zawiesił postępowanie wszczęte z urzędu w sprawie wydania decyzji w przedmiocie skreślenia P. B. z listy studentów kierunku filologia. W uzasadnieniu wskazał, że w dniu "[...]" wydana została decyzja o skreśleniu P. B. z listy studentów I roku studiów stacjonarnych kierunek filologia, która została następnie wyeliminowana z obrotu prawnego decyzją organu odwoławczego z dnia "[...]". Na decyzję kasacyjną P. B. wniósł skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego z żądaniem jej uchylenia, a następnie cofnął skargę i wniósł o umorzenie postępowania. WSA w Olsztynie postanowieniem z dnia 19 maja 2009r. umorzył postępowanie sądowe. Organ podniósł, że jednocześnie w dniu "[...]" została wydana nowa decyzja w sprawie skreślenia P. B. z listy studentów w oparciu o inne niż poprzednio podstawy faktyczne i prawne. Stwierdził, iż druga decyzja nie jest decyzją ostateczną i dlatego zachodzi potrzeba zawieszenia postępowania w sprawie wszczętej z urzędu w listopadzie "[...]" do czasu zakończenia postępowania w sprawie wszczętej z urzędu w dniu "[...]". Pomimo bowiem tego, że oba te postępowania są odmienne i oparte na innych przesłankach faktycznych, to sentencja decyzji kończącej każde z tych postępowań w swoich skutkach będzie taka sama.