Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 lutego 2010 r., sygn. III SA/Wa 1766/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Anna Wesołowska (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas, Sędzia WSA Marek Kraus, Protokolant Ewa Chojnacka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lutego 2010 r. sprawy ze skargi F. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) stwierdza, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz F. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 440 zł (słownie: czterysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Wnioskiem z dnia [...] kwietnia 2009 roku Skarżąca, Spółka F. Sp. z o o zwróciła się do Ministra Finansów z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług przedstawiając następujący stan faktyczny.

Skarżąca świadczy usługi w zakresie (1) nabywania pakietów wierzytelności (od kilku do kilkuset wierzytelności w jednym pakiecie) na własny rachunek; (2) nabywania pojedynczych wierzytelności na własny rachunek w ramach pojedynczych transakcji (nie w ramach stałej umowy zawartej ze zbywcą); (3) ściągania wierzytelności na rachunek wierzyciela (klienta); (4) faktoringu.

Skarżąca wskazała, że wydaje się, że wszystkie powyższe usługi zaliczone są do usług pośrednictwa finansowego, które co do zasady korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, przy czym w pozycji 3 załącznika nr 4 do ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.)zwanej dalej u.p.t.u.), przewidziano wyjątki do których należą usługi ściągania długów oraz faktoring.

W ocenie Skarżącej, usługi objęte punktem 1) i 2) są objęte zwolnieniem od podatku VAT. Skarżąca podniosła, że nie wydaje się, aby można było je uznać za usługi faktoringu. Uznaje się bowiem, że o faktoringu mówić można gdy transakcje cesji są wykonywane w sposób ciągły na podstawie zawartej umowy. Co do zasady przedmiotem faktoringu są wierzytelności niewymagalne, a zatem jego istota wyczerpuje się nie tyle w "uwolnieniu" usługobiorcy od konieczności podejmowania szeregu uciążliwych czynności w celu odzyskania należności, ale w zapewnieniu mu bieżącego finansowania. Tymczasem przedmiotem umów cesji zawieranych przez Skarżącą są z reguły wierzytelności wymagalne. Ponadto, faktoring ma charakter usługi kompleksowej, na którą oprócz nabycia wierzytelności składa się szereg dodatkowych czynności wykonywanych przez faktora w interesie klienta, jak zarządzanie wierzytelnością, np. poprzez dyscyplinowanie dłużnika do uregulowania wierzytelności (monity, wezwania itp.), księgowanie wpływających spłat, prowadzenie postępowania (w tym sądowego) w celu odzyskania spłaty wierzytelności, inkaso.