Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 17 lutego 2010 r., sygn. II SA/Sz 1317/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosława Włodarczak-Siuda, Sędziowie Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz,, Sędzia NSA Elżbieta Makowska (spr.), Protokolant Joanna Białas-Gołąb, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 17 lutego 2010r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego I uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] r. Nr [...], II stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Uzasadnienie

Starszy Inspektor Centrum Świadczeń działając z upoważnienia Prezydenta Miasta decyzją z dnia [...] r. Nr [...] wydaną na podstawie art. 104 kpa, art. 7 ust. 1 i 1a w związku z art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. Nr 71, poz. 734 z późn. zm) po rozpatrzeniu wniosku z dnia [...]r. odmówił K. K. przyznania dodatku mieszkaniowego.

W uzasadnieni organ wyjaśnił, że dodatek mieszkaniowy przysługuje, gdy powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego nie przekracza normatywnej powierzchni o więcej niż 30 % albo 50% pod warunkiem, że udział powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni użytkowej tego lokalu nie przekracza 60%. Ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, ze powierzchnia użytkowa lokalu zajmowanego przez stronę przekracza powierzchnię normatywną o więcej niż 30%

i dlatego odmówiono przyznania dodatku mieszkaniowego.

W odwołaniu od powyższej decyzji K. K. podniosła, że decyzja jest krzywdząca ponieważ opiera się na wyroku z [...]r. w jakiejś sprawie, który jest realizowany dopiero w drugiej połowie [...]r. Strona wyjaśniła, że na wózku już jeździła, ale dzięki lekarzom, którzy w [...]r. operowali jej kręgosłup chodzi o kulach. Ponadto wskazała inne dolegające jej choroby oraz opisała swoją sytuację materialną podnosząc, że jej emerytura nie wystarcza na pokrycie wydatków, oraz że Miejski Ośrodek Pomocy Rodzinie powinien troszczyć się i pomagać ludziom niepełnosprawnym i biednym.