Wyrok WSA w Łodzi z dnia 2 lutego 2010 r., sygn. II SA/Łd 1038/09

Dnia 2 lutego 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA: Grzegorz Szkudlarek (spr.) Sędziowie Sędzia NSA: Anna Stępień Sędzia WSA: Jolanta Rosińska Protokolant Asystent sędziego Katarzyna Orzechowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 lutego 2010 roku przy udziale --- sprawy ze skargi M. K. na decyzję Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] Nr [...] (znak: [...]) w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wniosku o przyznanie renty strukturalnej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Ł. z dnia [...], Nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku. LS

Uzasadnienie

Dyrektor Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Ł. decyzją z dnia [...] roku, Nr [...], po rozpatrzeniu odwołania M. K., utrzymał w mocy decyzję Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Ł. z dnia [...] roku, Nr [...] o umorzeniu postępowania w sprawie wniosku o przyznanie renty strukturalnej.

Jak wynika z dokumentów załączonych do akt administracyjnych, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi dwukrotnie zajmował się już sprawą ze skargi M. K. dotyczącą renty strukturalnej. Pierwszym wyrokiem z dnia 14 czerwca 2007 roku, sygn. akt: II SA/Łd 455/07 Sąd uchylił decyzję II, jak i I instancji. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, organy wydały kolejne decyzje, które również były przedmiotem oceny Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi. Wówczas Sąd wyrokiem z dnia 28 października 2008 roku, sygn. akt: II SA/Łd 582/08 ponownie uchylił decyzję II, jak i I instancji. Z lektury obu tych wyroków wynika, że organ powinien, w pierwszej kolejności dokonać ustaleń w przedmiocie spełnienia przez skarżącego warunków do przyznania mu renty strukturalnej. Następnie organ winien dokładnie zbadać i ustalić faktyczne wykorzystanie dostępnych środków finansowych na renty strukturalne i zrelatywizować kwotę tychże środków względem kwoty niezbędnej na przyznane skarżącemu owej renty, a swoje stanowisko uzasadnić zgodnie z art. 107 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego.