Wyrok WSA w Lublinie z dnia 23 lutego 2010 r., sygn. III SA/Lu 530/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zalewski (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Jadwiga Pastusiak, Sędzia NSA Maria Wieczorek, Protokolant Referent stażysta Joanna Stadnik, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 18 lutego 2010 r. sprawy ze skargi S. K. - PW A. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] września 2009 r. Nr [...] w przedmiocie określenia kwoty cła 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do chwili uprawomocnienia się wyroku, 3. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącego - S. K. kwotę 1527 (tysiąc pięćset dwadzieścia siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...], Dyrektor Izby Celnej, po rozpatrzeniu odwołania S. K. - Przedsiębiorstwo Wielobranżowe "E.", utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] Nr [...] określającą kwotę cła podlegającą retrospektywnemu zaksięgowaniu.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Dyrektor Izby Celnej wskazał, iż w dniu 26 marca 2007 r., na podstawie dokumentu SAD nr [...], agent celny reprezentujący PW "E." zgłosił do procedury dopuszczenia do obrotu sprowadzoną z Rosji kaszę gryczaną. W zgłoszeniu celnym podano kod Taric 1103 19 90 00. Ponieważ zgłoszenie celne odpowiadało wymogom formalnym, zostało przyjęte przez organ celny, co skutkowało objęciem towaru wnioskowaną procedurą celną i określeniem kwoty długu celnego na podstawie zadeklarowanych w zgłoszeniu elementów kalkulacyjnych.

Ponieważ kontrola zgłoszenia celnego, przeprowadzona na podstawie art. 78 Wspólnotowego Kodeksu Celnego, ujawniła wątpliwości co do zadeklarowanej w zgłoszeniu klasyfikacji taryfowej sprowadzonej kaszy, Naczelnik Urzędu Celnego postanowieniem z dnia [...] wszczął z urzędu postępowanie w sprawie prawidłowego określenia kwoty długu celnego.

W toku postępowania wyjaśniającego Naczelnik Urzędu Celnego kilkakrotnie wzywał importera do dostarczenia dokumentów i informacji niezbędnych do określenia właściwej klasyfikacji taryfowej importowanej kaszy. W odpowiedzi na wezwania importer przedstawił kontrakty z kontrahentami z Ukrainy oraz pismo jednego z eksporterów. W piśmie tym ukraiński dostawca poinformował, że kasza dostarczana na podstawie zawartych kontraktów odpowiada przyjętym na Ukrainie normom jakości i została wyprodukowana zgodnie z wymogami technicznymi stosowanymi w odniesieniu do danej produkcji. Innych dokumentów skarżący nie przedstawił.