Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 stycznia 2010 r., sygn. IV SA/Wa 1557/09

Przedmiotem postępowania na zasadzie art. 364, ustawy - Prawo ochrony środowiska nie jest przesądzanie w drosze decyzji, czy istnieją określone przesłanki dla wstrzymania działalności, lecz wobec ich ujawnienia zastosowanie adekwatnych środków administracyjnych względem sprawcy.

Przesłanką wszczęcia postępowania w tym trybie jest zgromadzenie przez organ administracji stosownych dowodów potwierdzających fakt wystąpienia przesłanek wskazanych w tym artykule.

Protokół z czynności kontrolnej, sporządzony z upoważnienia organu Inspekcji, w myśl art. 11 ust. 1 w zw. z art. 9 ust. 1 ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska ma szczególny walor dowodowy (domniemanie zgodności treści ze stanem rzeczywistym), w zw. z art. 76 ust. 1 K.p.a.

Kontrola nie stanowi postepowania administracyjnego, w rozumieniu K.p.a., lecz jest wyłącznie czynnością procesową organu, którego kompetencja do jej przeprowadzenia wynika z przepisu szczególnego (art. 9 i 11 ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska).

Przeprowadzenie czynności kontrolnych może byc zasadne, o ile ma prowadzić do wyjasnienia konkretnych, istotnych w sprawie okoliczności (dokonanie ustaleń faktycznych). Czynności te nie służą natomiast dokonaniu określonych ocen.

Wobec wszczęcia postepowania z urzędu (na zasadznie art. 364 ustawy - Prawo ochrony środowiska), w związku z określonycm oddziaływaniem, rolą organu Inspekcji Ochrony Środowiska jest weryfikacja, czy wobec zgromadzonych dowodów, istnieją przesłanki do wydania decyzji o wstrzymaniu działalności, względnie w kontekście realiów sprawy, zasadne jest uzupełenienie materiału dowodowego w zakresie, w jakim dotychczasowe ustalenia mogą budzić uzasadnione wątpliwości.

Fak nie określenia normatywnie norm w zakresie jakości środowiska w odniesieniu do wibracji nie wyklucza potrzeby rozważenia, czy w określonym przypadku konkretne wibracje powodują dla środowiska, w rozumieniu art. 3 pkt 39 ustawy - Prawo ochrony środowiska, negatywne skutki w postaci pogorszenia jego stanu w znacznych rozmiarach.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00