Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 stycznia 2010 r., sygn. V SA/Wa 1640/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Andrzej Kania, Sędzia WSA - Dorota Mydłowska, Sędzia NSA - Piotr Piszczek (spr.), Protokolant - Marcin Kwiatkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 stycznia 2010r. sprawy ze skargi Z.S. na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Komisja Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia represji; 1) Uchyla zaskarżoną decyzję; 2) Zasądza od Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu na rzecz Z.S. [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Wnioskiem z dnia 5 marca 2007 r. Z.S. zwróciła się do Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu o wydanie decyzji potwierdzającej, że jako dziecko została odebrana rodzicom w celu poddania eksterminacji w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2002 r., Nr 42 poz. 371 z późn. zm.)

2. Decyzją z dnia [...] lipca 2009 r. - stosownie do treści art. 104 k.p.a. w zw. z art. 4 ust. 2 powołanej ustawy Prezes Instytutu odmówił potwierdzenia, iż w/w jako dziecko została odebrana rodzicom w celu poddania eksterminacji. W motywach zwrócono uwagę, że Z.S. wraz z innymi dziećmi latem 1943 r. została przewieziona z B. do K. (do ochronki powadzonej przez siostry zakonne). Ewakuacja - prowadzona przez PCK i ks. W. U. - miała na celu ochronę dzieci przed bandami UPA operujących w okolicach B.. Dzieci w K. - w ciągu następnych kilku miesięcy - były przekazywane pod opiekę rodzin zastępczych. Wnioskodawczyni trafiła do miejscowości pod K. skąd w 1946 r. odebrała ją przyrodnia siostra - K. M. i przekazała rodzicom zamieszkującym w okolicach K..