Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 12 stycznia 2010 r., sygn. II SA/Ol 994/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie Sędzia WSA Irena Szczepkowska Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Protokolant Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi M.P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie zwolnienia ze służby oddala skargę. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Celnej zwolnił M. P. ze służby w Izbie Celnej z dniem upływu trzymiesięcznego terminu, liczonego od daty doręczenia decyzji. Organ powołał się na art. 26 pkt 11 ustawy o Służbie Celnej jako podstawę rozwiązania stosunku służbowego w sytuacji zaistnienia przesłanki dobra służby. W opinii organu I instancji dezorganizacja służby wynikła na skutek przebywania M. P. od roku 2005 przez 774 dni na zwolnieniu lekarskim. Wpływało to negatywnie na pozostałych funkcjonariuszy albowiem musieli wykonywać czynności służbowe przypisane do stanowiska zwalnianego funkcjonariusza. Według organu taka sytuacja rzutowała na pracę całej jednostki służby celnej i przedłużanie tego stanu byłoby sprzeczne z dobrem służby. Zdaniem organu nieobecność M. P. miała znaczący wpływ na organizację pracy i obsadę kadrową. Niezbędne było zlecanie pracy w godzinach nadliczbowych innym funkcjonariuszom. Wszystko to przekładało się na poważne utrudnienia w zapewnieniu płynności obsługi przejścia granicznego. Ponadto organ wskazał, że przeniesienie na inne stanowisko jest niemożliwe ponieważ w ramach Izby wakaty znajdują się w komórkach granicznych i grupach mobilnych, a jest to grupa stanowisk o takich samych lub zbliżonych zadaniach i godzinach pełnienia służby.

Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej ww. decyzją wywiódł M. P., działając poprzez swojego pełnomocnika. Zarzucił zaskarżonej decyzji naruszenie przepisów prawa materialnego w postaci art. 26 pkt 11 ustawy