Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 14 stycznia 2010 r., sygn. I SA/Gl 421/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Winiarski, Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz (spr.), Protokolant Izabela Maj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 stycznia 2010r. sprawy ze skargi G. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w C. decyzją z dnia [...] r. nr [...] określił G.W. wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 rok w kwocie [...] zł. W uzasadnieniu decyzji organ podatkowy wskazał, iż podatnik w 2002 roku prowadził działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek, wymienioną w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym dochody uzyskane z tego tytułu podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych określonych w ustawie. Organ podatkowy podniósł, że na podstawie zebranego materiału dowodowego stwierdził, iż w 2002 r. G. W. dochodził w postępowaniu egzekucyjnym należności z tytułu kilkudziesięciu pożyczek udzielonych różnym osobom fizycznym w latach 1993-2002, a odsetki od tych pożyczek otrzymywał co najmniej do 2007 roku. Wobec tego zebrany materiał dowodowy pozwolił na ustalenie, iż w 2002 r. podatnik otrzymał odsetki od pożyczek udzielonych 12 osobom fizycznym, tj. od S. D., J. B.-B., K. T., W. S., J. G., E. T., B.G., J.B., K. K., R. M. i R. C.. Organ podatkowy wskazał, że na tej podstawie uznał, iż wykonywane przez podatnika czynności związane z udzielaniem pożyczek wyczerpują ustawowe znamiona działalności gospodarczej określone w art. 2, obowiązującej w 2002 roku, ustawy z dnia 19.11.1999 r. - Prawo o działalności gospodarczej (Dz. U. nr 101, poz. 1178 z późn. zm.). Podejmowane przez podatnika działania polegające na udzielaniu pożyczek oraz skala przedsięwzięcia wskazują bowiem na stałe, zorganizowane i planowe działanie ukierunkowane na osiągnięcie zysku, co jest charakterystyczne dla przedsięwzięć realizowanych w ramach działalności gospodarczej. Przychody uzyskane przez podatnika w 2002 roku z tytułu odsetek od pożyczek stanowiły zatem przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Organ podatkowy podniósł, że na podstawie informacji uzyskanych od komorników sądowych, zeznań świadków (pożyczkobiorców i poręczycieli pożyczek), oświadczeń składanych przez pożyczkobiorców oraz pożyczkodawcę i reprezentującego go pełnomocnika, jak również materiałów zgromadzonych przez Referat Podatków Majątkowych i Opłat w trakcie prowadzonych postępowań w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu umów pożyczek ustalił, iż w 2002 roku G. W. otrzymał odsetki od pożyczek w łącznej kwocie [...] zł. Do wymiaru podatku dochodowego za 2002 rok, przyjął zatem jako dochód z działalności gospodarczej kwotę przychodu z odsetek od pożyczek bez pomniejszenia jej o koszty uzyskania przychodu. W toku postępowania podatkowego podatnik nie przedstawił bowiem żadnych dowodów oraz nie wskazał źródeł dotyczących kosztów tej działalności, w związku z tym, nie było możliwości przeprowadzenia w tym zakresie postępowania. Ponadto organ podatkowy wskazał, iż dokonał weryfikacji uzyskanego przez podatnika w 2002 roku dochodu z najmu. W zeznaniu podatkowym za 2002 rok podatnik wykazał dochód z najmu w wysokości [...] zł., jednak w toku postępowania przedłożył wyjaśnienia wskazujące na zawyżenie dochodu z tego tytułu. W wyniku uwzględnienia tych wyjaśnień, dochód z najmu ustalony został na kwotę [...] zł. Wobec powyższego, do wyliczenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 rok organ podatkowy przyjął dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w kwocie [...] zł oraz dochód z najmu w kwocie [...] zł.