Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 grudnia 2009 r., sygn. VI SA/Wa 1700/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki Sędziowie Sędzia WSA Henryka Lewandowska - Kuraszkiewicz (spr.) Sędzia WSA Andrzej Wieczorek Protokolant Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi P. P. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyrażenia zgody na przeprowadzenie zabiegu leczniczego poza granicami kraju 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia decyzją nr [...] z dnia [...] lipca 2009 r. nie wyraził zgody P. P. na przeprowadzenie resekcji [...] poza granicami kraju - w USA.

Decyzję wydano na podstawie następujących ustaleń:

W dniu [...] czerwca 2009 r. P. P złożyła do [...] Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia ([...]OWNFZ) wniosek o przeprowadzenie leczenia poza granicami kraju, opierając się na rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 27 grudnia 2007 r. w sprawie wniosku o leczenie lub badanie diagnostyczne poza granicami kraju oraz pokrycie kosztów transportu (Dz. U. Nr 249, poz. 1867 z późn. zm.), dalej jako: "rozporządzenie". [...] OWNFZ w dniu [...] czerwca 2009 r. przekazał wniosek - po poprawieniu jego drugiej części i po zaopiniowaniu przez konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie chirurgii onkologicznej dla województwa [...] - do rozpoznania Prezesowi Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ). Część II wniosku wypełnił (poprawił) lekarz specjalista chirurgii ogólnej i onkologicznej, a potwierdził lekarz specjalista z tytułem profesora dr hab. W jej punkcie 2 opisano schorzenie, a w pkt 6 tej części wniosku lekarz wskazał zalecenia co do dalszego leczenia P. P. Z kolei w części III wniosku inny lekarz z tytułem dr hab. stwierdził, że leczenie pacjentki powinno być przeprowadzone najpierw w USA we wskazanej klinice, a następnie w Polsce. Ani w części II, ani w części III wniosku lekarze nie stwierdzili jednoznacznie, że leczenie schorzenia P. P. nie jest możliwe w kraju.