Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 grudnia 2009 r., sygn. VI SA/Wa 1311/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Borowiecki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz Sędzia WSA Ewa Marcinkowska Protokolant Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2009 r. sprawy ze skargi D. Sp. j. z siedzibą w B. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę

Uzasadnienie

Główny Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia [...] maja 2009 r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., art. 6, art. 8 Rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające Rozporządzenia Rady (EWG) 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające Rozporządzenie Rady (EWG) 3820/85 (Dz. Urz. UE nr L 102/1 z 11 kwietnia 2006 r.), art. 87, art. 92 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874 ze zm.) oraz lp. 10.2., lp. 10.4. załącznika do ustawy o transporcie drogowym, po rozpatrzeniu odwołania K. D. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą D. Sp. Jawna z dnia [...] lipca 2008 r. od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] o nałożeniu kary pieniężnej w wysokości 15.750 (słownie: piętnaście tysięcy siedemset pięćdziesiąt) złotych, w zakresie nałożonej kary pieniężnej w wysokości 15.700 (słownie: piętnaście tysięcy siedemset) złotych, utrzymał w mocy decyzję organu I instancji w zaskarżonym zakresie.

Podstawę faktyczną rozstrzygnięcia organu I instancji stanowiło:

1. skrócenie tygodniowego czasu odpoczynku przy wykonywaniu przewozu drogowego,

2. skrócenie dziennego czasu odpoczynku przy wykonywaniu przewozu drogowego,

3. przekroczenie maksymalnego dziennego okresu prowadzenia pojazdu przy wykonywaniu przewozu drogowego.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00