Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 16 grudnia 2009 r., sygn. II SA/Po 645/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elwira Brychcy Sędziowie Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędzia WSA Wiesława Batorowicz (spr.) Protokolant St. sekretarz sąd. Joanna Wieczorkiewicz-Skoczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 grudnia 2009r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej z dnia (...) Nr (...) w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty K. z dnia (...) Nr (...), II. zasądza od Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej na rzecz skarżącego kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania. /-/ B. Drzazga /-/ E. Brychcy /-/ W. Batorowicz

Uzasadnienie

Decyzją z dnia (...) kwietnia 2009 r. (...)) Starosta K. na podstawie art. 104 i art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), dalej kpa, umorzył jako bezprzedmiotowe postępowanie administracyjne wszczęte na wniosek M. B. w sprawie uregulowania stosunków wodnych na należących do wnioskodawcy działkach o nr (...) i (...) oraz na działce nr (...) należącej do J. L., położonych w S, przy ul. (...), z powodu niestwierdzenia na wymienionych działkach istnienia urządzenia melioracji wodnych szczegółowych.

W uzasadnieniu Starosta K. wyjaśnił, iż postanowieniem z dnia (...) września 2008 r. Burmistrz Miasta S. przekazał organowi I instancji na podstawie art. 77 ust. 2 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (tekst jedn. Dz.U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019 z późn. zm.) wniosek M. B. z dnia (...) marca 2009 r. dotyczący między innymi uregulowania stosunków wodnych na wyżej opisanych działkach; Starosta K. decyzją z dnia (...) grudnia 2009 r. umorzył jako bezprzedmiotowe postępowanie wszczęte z wniosku M. B. z powodu niestwierdzenia istnienia urządzenia melioracji wodnej szczegółowej, jednak Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w P. po rozpatrzeniu odwołania wnioskodawcy decyzją z dnia (...) lutego 2009 r. uchylił w całości zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia wskazując, iż przez zakwalifikowaniem rowu przechodzącego przez działki nr (...), (...) i (...) należy najpierw określić jego funkcję i przeznaczenie. Powołując się na przeprowadzone w sprawie dowody, w tym ustalenia poczynione podczas komisyjnych oględzin działek nr (...), (...), (...), (...), (...), (...) i (...) położonych w S. przy ul. (...) i wcześniejszych oględzin z dnia (...) października 2008 r., oświadczeń stron postępowania, danych z ewidencji gruntów (wycinka mapy ewidencyjnej gruntów i budynków z dnia (...) kwietnia 2009 r. i wypisu z rejestru gruntów z dnia (...) kwietnia 2009 r.) i materiał fotograficzny organ zauważył, iż: teren powyżej i poniżej działek wnioskodawcy nie ma charakteru rolniczego, na co przywołał pismo Urzędu Miejskiego w S. z dnia (...) marca 2009 r. oraz nieobowiązujący już plan zagospodarowania przestrzennego Miasta S.; na działkach o nr (...) i (...) nie ujawniono istnienia jakiegokolwiek urządzenia wodnego lub urządzenia melioracji wodnej szczegółowej; na nieruchomościach położonych powyżej działki M. B. nr (...) i poniżej działki nr (...) nie stwierdzono wody w rowie, jak również nie ma dowodów na to, że Zakład Mechaniki Pojazdowej odprowadza ścieki do rowu oznaczonego na mapie ewidencyjnej nr (...), którego właściciel jest nieustalony, a który pozostaje we władaniu Urzędu Miejskiego w S.; brak jest podstaw do stwierdzenia, że został zahamowany przepływ wody poprzez wybudowanie Zakładu Mechaniki Pojazdowej przez J. L. W ocenie organu stwierdzony stan na gruncie oraz dokumenty i wyjaśnienia zgromadzone w sprawie nie pozwalają na przyjęcie, iż na terenie objętym postępowaniem tak w znaczeniu faktycznym, jak i prawnym, istnieje urządzenie melioracji wodnych szczegółowych służące polepszeniu zdolności produkcyjnej gleby. Zdaniem organu trudno uznać "w sensie pojęciowym i funkcjonalnym", by stwierdzony stan faktyczny odpowiadał definicji melioracji wodnych zawartej w art. 70 ust. 1 ustawy Prawo wodne, a w toku postępowania nie zebrano dowodów na poparcie tezy, że na działkach nr (...), (...) i (...) znajduje się urządzenie melioracji wodnych szczegółowych. Dalej organ wskazał, iż do kategorii urządzeń takiego rodzaju ustawa Prawo wodne zalicza między innymi rowy o szerokości dna mniejszej niż 1,5 m przy ujściu i rurociągi o średnicy poniżej 60 cm i zgodnie z art. 77 ust. 1 tej ustawy utrzymywanie tych urządzeń należy do właścicieli gruntów, na które urządzenia te wywierają korzystny wpływ, a jeżeli urządzenia te objęte są działalnością spółki utrzymanie ich należy do spółki. Wobec tego, że na przedmiotowych działkach nie stwierdzono urządzenia melioracji wodnych szczegółowych, kwestia uregulowania stosunków wodnych na opisanych działkach nie ma w ocenie organu związku z art. 77 ust. 2 ustawy Prawo wodne. Ponadto organ I instancji zauważył, iż tutejszy organ pismem z dnia (...) października 2008 r. informacje z Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska Delegatura w K. otrzymał informacje o kontroli w Zakładzie Mechaniki Pojazdowej J. L. i o wydaniu stosownego zarządzenia pokontrolnego, wobec czego organ nie odniósł się do innych kwestii wykraczających poza zakres prowadzonego postępowania.