Wyrok WSA w Łodzi z dnia 2 grudnia 2009 r., sygn. III SA/Łd 380/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Furmanek Sędziowie Sędzia NSA Janusz Nowacki (spr.) Sędzia WSA Ewa Alberciak Protokolant asystent sędziego Agata Brolik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 listopada 2009 r. sprawy ze skargi W. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wysokości dodatku mieszkaniowego oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Prezydent Miasta Ł. działając w oparciu o art. 2, art. 3, art.5, art.6 i 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. z 2001r., Nr 71, poz. 734 ze zm.), art. 104 k.p.a. i art. 39 ustawy z dnia 8 marca 1990 o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.) przyznał W. S. dodatek mieszkaniowy w wysokości 83.94 zł miesięcznie, na okres od dnia 1 maja 2009 roku do dnia 31 października 2009 roku. W uzasadnieniu wydanej decyzji organ pierwszej instancji wskazał, iż powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego wnioskodawcy wynosi 44, 65 m 2 i jest większa od powierzchni normatywnej, która dla rodziny jednoosobowej wynosi 35 m 2. Po przeliczeniu natomiast zadeklarowanych przez stronę wydatków związanych z utrzymaniem mieszkania (tj. kwoty 271,35 zł) przez powierzchnię normatywną otrzymano kwotę 212,70 zł, która po dodaniu ryczałtu i odjęciu 15% średniego miesięcznego dochodu na osobę w rodzinie wyniosła 83,94 zł.

Od powyższej decyzji W. S. złożył odwołanie, w którym wskazał, iż nie zgadza się z treścią zaskarżonej decyzji, gdyż wysokość przyznanego dodatku mieszkaniowego jest o prawie 90% niższa od dodatku mieszkaniowego przyznanego uprzednio. Podkreślił, iż jest osobą samotną, całkowicie niezdolną do podjęcia zatrudnienia i legitymuje się orzeczeniem o przyznaniu II grupy inwalidzkiej. Skarżący wniósł o zmianę decyzji ustalającej wysokość dodatku mieszkaniowego poprzez uwzględnienie prawa do dodatkowej powierzchni i wskazanie, na jakiej podstawie prawnej ustalono wysokość wydatków na mieszkanie, gdyż różnią się one od wydatków zadeklarowanych przez stronę i wskazania przepisów prawa wspólnotowego dotyczących dodatkowej powierzchni dla osób niepełnosprawnych.