Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 3 grudnia 2009 r., sygn. II SA/Gl 434/09

Ustawodawca wprawdzie w art. 103 k.p.a. zawarł stwierdzenie, że zawieszenie postepowania wstrzymuje bieg terminow przewidzianych w kodeksie , ale nie rozciagnął tego unormowania na wszystkie terminy zamieszczone w tej ustawie. W szczególności przepis art. 103 k.p.a. nie ma zastosowania do terminów o charakterze materialnoprawnym, które zostały przewidziane w art. 146 par. 1, czy 156 par. 2 tej ustawy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędziowie Sędzia WSA Włodzimierz Kubik (spr.), Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Protokolant starszy sekretarz sądowy Magdalena Dąbek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2009r. sprawy ze skargi M. O. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji o pozwoleniu na budowę oddala skargę.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] L.O., S.T., M.T. i J.T. wystąpili do Prezydenta Miasta Z. o wznowienie postępowania administracyjnego zakończonego decyzją tego organu z dnia [...], nr [...], którą zatwierdzono projekt budowlany i udzielono Z. i L.K. pozwolenia na budowę pawilonu handlowego. Uzasadniając swoje żądanie wnioskodawcy podali, że jako współwłaściciele wielomieszkaniowego budynku położonego na sąsiedniej nieruchomości zostali pominięci w postępowaniu zakończonym tą decyzją.

Postanowieniem z dnia [...] (wydanym w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy) Prezydent Miasta Z. działając w oparciu o art. 145 § 1 pkt 4, art. 149 § 1 i art. 150 § 1 k.p.a. wznowił na postępowanie w opisanej sprawie. Następnie decyzją z dnia [...] organ ten odmówił uchylenia swojej decyzji nr [...] stwierdzając, że nie narusza ona uzasadnionego interesu współwłaścicieli nieruchomości sąsiadującej z terenem inwestycji. Orzeczenie to zostało utrzymane w mocy decyzją Wojewody [...] z dnia [...]. Wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 września 2003 roku, II SA/Ka 2304/01, została uchylona decyzja organu odwoławczego. W wyroku tym NSA przesądził, że współwłaściciele zabudowanej działki nr [...] posiadali przymiot strony postępowania w sprawie o udzielenie pozwolenia na budowę pawilonu handlowego na znajdujących się w sąsiedztwie działkach nr [...] i [...] (działki te oddzielała od siebie jedynie działka nr [...]). NSA wskazał także, że decyzja wydana przez organy obu instancji w sytuacji stwierdzenia występowania przesłanki określonej w art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a. winna być oparta na przepisie art. 151 tej ustawy, a zatem decyzja jaką wydal organ I instancji mogła zapaść jedynie w sytuacji, gdyby został stwierdzony brak podstaw do uchylenia decyzji dotychczasowej na podstawie art. 145 § 1. NSA zakwestionował także brak wyjaśnienia stanu prawnego działki nr [...] w granicy której został posadowiony pawilon handlowy, a w szczególności ustalenia czy stanowi ona własność gminy Z., czy własność Skarbu Państwa. NSA nakazał również należycie wyjaśnić sprawę wpływu realizowanej inwestycji na ograniczenia w naturalnym oświetleniu pomieszczeń w budynku znajdującym się na działce nr [...], w tym zapewnienia oświetlenia dziennego znajdującym się w tym budynku pomieszczeniom przeznaczonym na pobyt ludzi. Jednocześnie wskazał, że wykorzystywanie niektórych pomieszczeń w tym budynku na czasową działalność gospodarczą, w tym jako pomieszczeń przeznaczonych do sprzedaży, nie pozbawia ich charakteru pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi.