Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 listopada 2009 r., sygn. III SA/Wa 768/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jarosław Trelka, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek, Sędzia WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), Protokolant Alicja Bogusz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 listopada 2009 r. sprawy ze skargi W. K. i E. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz W. K. i E. K. kwotę 2400zł (słownie: dwa tysiące czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Z akt administracyjnych wynikało, iż u małżonków W. i E. K. - dalej jako "Strona" lub "Skarżący"; organ podatkowy pierwszej instancji przeprowadził postępowanie kontrolne w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. W toku postępowania kontrolujący ustalili, że Skarżący nie wykazał w zeznaniu rocznym dochodu w wysokości 66.919,69 zł i nie wpłacił należnego podatku dochodowego za 2002 r. W ocenie organu Skarżący nie wykazał przychodów i kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej w ramach firmy "A." [...] - zarejestrowanej przez p. A. K. (syna kontrolowanego). W wyniku przeprowadzonych czynności kontrolnych ustalono, że Skarżący w dniu 5 lutego 1994 r. zarejestrował działalność o nazwie "S. K. W.", która nie została wyrejestrowana, a w okresie od 30 stycznia 1996 r. do 1 czerwca 1997 r. zarejestrował działalność gospodarczą pod nazwą "U. K. W.". Od 1994r. prowadził działalność gospodarczą pod nazwą "Z.". W 2002 r. zakład ten pod nazwą "A." [...] był zarejestrowany na syna Skarżącego p. A. K.. W ocenie organu Skarżący nie zaprzestał jednak działalności gospodarczej z wykorzystaniem firmy "A." [...] - formalnie zarejestrowanej przez syna A. K.. W trakcie kontroli skarbowej wykorzystano m.in. dokumentację księgową firmy "A." A. K. (zabezpieczoną w śledztwie [...] prowadzonym przez komendę Wojewódzką Policji w B. nadzorowanym przez prokuraturę Okręgową w B.), a także protokoły przesłuchania świadków sporządzone w trakcie ww. śledztwa. Z ww. materiału dowodowego wynikało, że Skarżący nabywał osobiście w Gospodarstwie Pomocniczym przy B. Parku Narodowym w B. drewno na nazwiska innych osób (wskazanych w asygnatach i fakturach VAT), po czym po obróbce tego drewna w tartaku (zarejestrowanym na syna) dokonywał jego sprzedaży nie dokumentując tego faktu stosownymi dokumentami. Organ pierwszej instancji w trybie art. 155 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. - dalej jako "ustawa Ord. pod." ) w zw. z art. 31 ustawy o kontroli skarbowej w toku postępowania kontrolnego zwrócono się do osób, na które były wystawiane asygnaty i faktury VAT z tytułu sprzedaży surowca drzewnego wystawione przez Gospodarstwo Pomocnicze przy B. Parku Narodowym w B., o złożenie na piśmie wyjaśnień dotyczących okoliczności zakupu drewna od Skarżącego w latach 2002-2006. W szczególności czy wyrażały zgodę na zakup w swoim imieniu i na własny rachunek w ramach umowy cywilnoprawnej oraz czy upoważniały inne osoby do posługiwania się swoimi danymi osobowymi oraz czy zwracały się o wyjaśnienie tych transakcji. Osoby te potwierdziły, iż od Skarżącego dokonywały zakupów tarcicy (w jednym przypadku były to zakupy bali okrągłych), za które mu płacili i dostawali faktury VAT. Jednocześnie wyjaśnili, iż nie udzielili żadnych pozwoleń ani upoważnień żadnym osobom, w tym również Skarżącemu do posługiwania się swoimi danymi osobowymi w zakresie transakcji kupna w swoim imieniu i na własne nazwisko oraz własny rachunek w ramach umów cywilnoprawnych w Gospodarstwie Pomocniczym przy BPN w B. (oprócz dwóch osób, dla których drewno kupowane było w G.P. przy BPN w B. za ich zgodą, co też zdaniem kontrolujących potwierdza fakt, iż Skarżący w okresie 2002 - 2004 prowadził działalność gospodarczą w postaci firmy "A."). W ocenie organu kontroli skarbowej zeznania świadków były spójne z zeznaniami A. i W. K. złożonymi przed funkcjonariuszem KWP w B. oraz z wyjaśnieniami złożonymi w toku postępowania kontrolnego w trybie art. 155 ustawy Ord. pod. Z zeznań i powyższych wyjaśnień wynikało w ocenie kontrolujących, że to Skarżący podejmował decyzje na kogo będą wystawiane asygnaty i faktury \/AT wystawiane przez Gospodarstwo Pomocnicze przy B. Parku Narodowym ( dalej jako "BPN"), organizował odbiór tego drewna i dowóz do klientów, jak też rozliczał się z klientami tartaku "A.", a A. K. faktycznie wykonywał czynności w ramach obowiązków pracownika, za które otrzymywał wynagrodzenie w wysokości 1.500,00 zł. Również w prowadzonych negocjacjach ceny zakupu surowca drzewnego, oferowanego przez B. Park Narodowy, brał udział Skarżący. W imieniu osób wymienionych w protokołach negocjacji jako nabywca, nie posiadając w tym celu pisemnych, właściwych pełnomocnictw, podpisywał się za te osoby, dokonując fałszowania ich podpisów. W ocenie kontrolujących w rzeczywistości A. K. w latach 2002-2004 żadnej działalności gospodarczej nie prowadził, a jeśli już to w niektórych przypadkach jedynie dozorował swoją działalność, między innymi przez sporządzenie umowy o pracę z zatrudnionym pracownikiem lub zawarcie umów z biurami rachunkowymi. W związku z ustalonym stanem faktycznym, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej uznał, że czynność sprzedaży tarcicy w tartaku "A." przez A. K. winna być zakwalifikowana jako firmanctwo określone w art. 113 ustawy Ord. pod., dla ukrycia działalności gospodarczej Skarżącego, który faktycznie nabywał drewno i był właścicielem wyprodukowanej tarcicy.