Wyrok WSA w Łodzi z dnia 9 listopada 2009 r., sygn. I SA/Łd 546/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Wiktor Jarzębowski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda Sędzia WSA Tomasz Adamczyk Protokolant Izabela Ścieszko po rozpoznaniu w Łodzi na rozprawie w dniu 5 listopada 2009 r. przy udziale --- sprawy ze skargi A. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w likwidacji z siedzibą w R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym za miesiąc styczeń 2003 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Łd 546/09

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] nr [...] Dyrektor Izby Celnej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego II w Ł. z dnia [...], nr [...], uzupełnioną decyzją nr [...], określającą firmie A Spółka z o.o. w likwidacji (dalej: "Spółka") zobowiązanie w podatku akcyzowym za miesiąc styczeń 2003 r. w kwocie 13.419,00 zł.

W wyniku kontroli podatkowej, organ pierwszej instancji ustalił, że Spółka nie uiściła należnego podatku akcyzowego od sprzedanego poza ewidencją gazu propan butan, służącego do napędu samochodów osobowych. Fakt ten został potwierdzony zeznaniami: Prezesa Zarządu Spółki - S.P., pracownika stacji paliw - L.S., a także: J.G., D.K., K.K. i K.K. oraz zabezpieczonymi przez policję dokumentami, a w szczególności tzw. kartami dystrybucji gazu.

W dniu 26 listopada 2006 r. funkcjonariusze Wydziału d.s. Przestępczości Gospodarczej KWP w Ł. dokonali przeszukania pomieszczeń biurowych Spółki, w wyniku czego ujawniono karty dystrybucji, obrazujące rzeczywiste obroty gazem w firmie, znacznie wyższe od obrotów wykazanych w dokumentacji księgowej.

W tej sytuacji organ pierwszej instancji stwierdził nierzetelność ksiąg podatkowych Spółki, nie uznał ich za dowód i określił podstawę opodatkowania na podstawie art. 23 § 1 ust. 2 Ordynacji podatkowej, w drodze oszacowania.

W odwołaniu od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego Spółka, reprezentowana przez likwidatora, podniosła, że likwidator nie wiedział o istniejących zobowiązaniach podatkowych Spółki, przez co nie miał możliwości ich zaspokojenia. Wskazano również, że w chwili obecnej Spółka nie ma żadnego majątku. Okoliczność ta powoduje, iż wydanie decyzji wymiarowej jest nieuprawnione, gdyż wiadomym jest, że decyzja jest niewykonalna w dniu jej wydania i niewykonalność ta ma charakter trwały. Decyzja taka powinna być uchylona przez organ odwoławczy na podstawie