Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 października 2009 r., sygn. III SA/Wr 333/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Guziński, Sędziowie Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska, Sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Dziok, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 23 września 2009 r. sprawy ze skargi M. d. H. na zarządzenie zastępcze Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnej Rady Miejskiej S. oddala skargę.

Uzasadnienie

Wojewoda [...] zarządzeniem zastępczym z dnia [...] stwierdził wygaśnięcie mandatu M. d. H. - radnej Rady Miejskiej w S.. Podstawą niniejszego zarządzenia stanowił przepis art. 98a § 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz. U. z 2001 Nr 142, poz. 1591 ze zm.) w związku z art. 190 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (tekst jednolity Dz. U. z 2003 r., Nr 159, poz. 1547 ze zm.).

W uzasadnieniu zarządzenia Wojewoda wskazał, że radna pełni funkcję Wiceprezesa Zarządu Stowarzyszenia A. Stowarzyszenie to prowadzi między innymi działalność medyczną i wykorzystuje do tego celu mienie gminy, wynajmuje bowiem od Gminy S. lokal użytkowy usytuowany w S. przy ul. K. [...] o powierzchni użytkowej [...] m2. W wynajmowanych pomieszczeniach stowarzyszenie prowadzi działalność medyczno-rehabilitacyjną Organ nadzoru podkreślił, że zgodnie z art. 34 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 ze zm.), stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Wojewoda przyznał, że dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy do realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między członków, jednak w opinii Wojewody należy podzielić stanowisko Sądu Najwyższego, który w wielu orzeczeniach wyjaśniał, że stowarzyszenie podejmując działalność gospodarczą prowadzi tę działalność na ogólnych zasadach regulujących prowadzenie działalności gospodarczej Organ powołał się w powyższej materii na uchwałę składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 18 czerwca 1991 r. (sygn. akt III CZP 40/91, OSNCP 1992, nr 2, poz. 17) oraz postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 czerwca 1996 r. (sygn. akt III CZP 66/96, OSNC 1996, z. 10, poz. 133) i wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 października 2003 r. (sygn. akt II CK 161/02, OSNC 2004, nr 11, poz. 186).