Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 października 2009 r., sygn. III SA/Wa 644/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Płusa, Sędziowie Sędzia WSA Alojzy Skrodzki, Sędzia WSA Maciej Kurasz (spr.), Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 października 2009 r. sprawy ze skargi J. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za czerwiec i lipiec 2002 r. oddala skargę

Uzasadnienie

1. Dyrektor Izby Skarbowej w W. zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2009 r., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 220 § 2 oraz art. 67a § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), dalej: "ustawa Ord. pod.", utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w M. z dnia [...] września 2008 r. odmawiającej J. W., powoływanemu dalej jako: "Skarżący" lub "Strona" umorzenia zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za okres: czerwiec i lipiec 2002 r. w łącznej wysokości 124.732,29zł wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie 101.939,00 zł. W uzasadnieniu ostatecznej decyzji przedstawiono stan faktyczny sprawy, z którego wynikało, iż Skarżący wnioskiem z dnia 21 lipca 2008r., uzupełnionym w dniu 1 września 2008 r. zwrócił się do właściwego organu o umorzenie zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od towarów i usług za czerwiec i lipiec 2002 r. w kwocie 124.732,29 zł wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie 101.939,00zł. W uzasadnieniu wniosku Strona powołała się na przepisy art. 68 i art. 70 ustawy Ord. pod. wskazując, iż przedmiotowa zaległość podatkowa uległa przedawnieniu oraz na art. 44, oraz art. 51 ustawy z dnia 10 września 1999 r. Kodeks Karny Skarbowy i art. 1 pkt 34, art. 39, art. 41 lit. b ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o zmianie ustawy Kodeks Karny Skarbowy oraz niektórych innych ustaw. We wniosku Skarżący wyjaśnia, że otrzymał akt oskarżenia nr [...], w którym został oskarżony, iż od czerwca do lipca 2002 r. wyrządził szkodę majątkową Skarbowi Państwa poprzez nierzetelne prowadzenie ewidencji sprzedaży VAT. Skarżący zaznaczył, że na podstawie wniosku Naczelnika Urzędu Skarbowego w M. z dnia [...] grudnia 2005 r. wniesionego do Sądu Gospodarczego, postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2006 r. Sygn. akt [...] został pozbawiony na okres 4 lat możliwości prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek oraz pełnienia funkcji członka rady nadzorczej, reprezentanta lub pełnomocnika w spółce handlowej, przedsiębiorstwie państwowym, spółdzielni lub stowarzyszeniu. Skarżący we wniosku o umorzenie zaległości podniósł, że wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia [...] kwietnia 2008 r. sygn. akt [...] uchylono wyrok Sądu Okręgowego i utrzymany nim wyrok Sądu Rejonowego i uniewinniono go od przypisywanego mu czynu. Wskazał, iż z powodu braku możliwości prowadzenia działalności gospodarczej, wieku i choroby cukrzycowej oraz nadciśnienia nie może podjąć pracy zarobkowej nie tylko jako technolog i na stanowiskach kierowniczych, ale przede wszystkim pracy fizycznej. Mimo tych trudności stara się spłacić częściowo zaległości podatkowe i inne zaległości z otrzymywanego świadczenia emerytalnego, które wynosi 1.010,59 zł. Skarżący oświadczył, iż ponosi koszty związane z: opłatami za energię elektryczną w kwocie 150 zł, zużycia wody w kwocie 40 zł, podatkiem z tytułu współwłasności nieruchomości, należnego Gminie C. i J. w kwocie średnio 150 zł, zakupem lekarstw w kwocie 200 zł miesięcznie. Skarżący wskazał także, że posiada obciążenia komornicze w kwocie 439,24 zł miesięcznie.