Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 6 października 2009 r., sygn. II SA/Po 173/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Edyta Podrazik (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Elwira Brychcy Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Protokolant Starszy sekretarz sądowy Monika Pancewicz po rozpoznaniu w Poznaniu na rozprawie w dniu 24 września 2009 r. sprawy ze skargi Z. Ł. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia 27 stycznia 2006 r. Nr [...] w przedmiocie zwrotu nieruchomości I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu. /-/ W. Batorowicz /-/ E. Podrazik /-/ E. Brychcy

Uzasadnienie

W dniu (...) sierpnia 2000 r. B. S. oraz M. S. złożyli wniosek o zwrot w trybie art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. nr 114, poz. 741) własności nieruchomości położonej w P. przy ul. (...), stanowiącej działkę nr (...) oraz część działki nr (...) z arkusza mapy (...), obręb (...), dla których Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą Kw nr (...).

Zarząd Geodezji i Katastru Miejskiego w P., działający z upoważnienia Prezydenta Miasta P., decyzją z dnia (...) grudnia 2003 r. orzekł o zwrocie na rzecz M. S. i B. S. części nieruchomości z księgi wieczystej Kw nr (...), położonej w P. w rejonie osiedla (...), oznaczonej w ewidencji gruntów: obręb (...), arkusz mapy (...), działki nr (...) o pow. (...) m- i (...) o pow. (...) m- - każdemu z wnioskodawców po 1/2 części. Jednocześnie organ zobowiązał M. S. i B. S. do zwrotu na rzecz Miasta P. po (...) zł każde z nich, łącznie kwotę (...) zł.

W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji wskazał, że nieruchomość stanowiąca dawniej własność J. S. została nabyta na rzecz Skarbu Państwa w 1976 r. pod przyszłą dzielnicę mieszkaniową (...). Zgodnie ze szczegółowym planem zagospodarowania przestrzennego dzielnicy (...), zatwierdzonym zarządzeniem Prezydenta Miasta P. nr (...), południowa część działki o nr (...) przeznaczona była pod mieszkalnictwo wielorodzinne, zaś część północna oraz działka nr (...) przeznaczone były pod zieleń parkową izolacyjną, natomiast zgodnie z planem realizacyjnym osiedla (...) jednostki (...), zatwierdzonym w 1989 r., na działce nr (...) przewidziano parking, a na działce (...) usługi i rzemiosło. W toku postępowania organ pierwszej instancji ustalił, że parking znajdujący się na działce nr (...) powstał dopiero w 1997 r., a urządziły go osoby fizyczne na podstawie umowy dzierżawy. Część działki dzierżawiona jest od 2000 r. przez Przedsiębiorstwo "A" sp. z o.o. pod zaplecze budowy, pozostała część jest niezagospodarowana. Niezainwestowana zgodnie z celem nabycia pozostaje działka nr (...). Przeprowadzone postępowanie wykazało więc, że w stosunku do części dawnej nieruchomości stanowiącej działki nr (...) i (...) o łącznej pow. (...) m- spełniona została przesłanka zbędności, określona przepisem art. 137 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami. W tych okolicznościach organ pierwszej instancji orzekł o zwrocie powyższych działek na rzecz spadkobierców poprzedniego właściciela nieruchomości.