Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 29 października 2009 r., sygn. I SA/Ol 622/09

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Błesiński, Sędziowie Sędzia WSA Zofia Skrzynecka(spr.), Sędzia WSA Tadeusz Piskozub, Protokolant Marika Brzozowiec, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 29 października 2009 r., sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2004 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 20 sierpnia 2009 r., sygn. akt II FSK 569/08, Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpatrzeniu skargi kasacyjnej wniesionej przez Dyrektora Izby Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 10 stycznia 2008 r., sygn. akt I SA/Ol 634/07, którym uchylono decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]", wydaną wobec Spółki A z siedzibą w O. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2004 rok, zaskarżony wyrok uchylił w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie.

W uzasadnieniu wyroku Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że w toku przeprowadzonej przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej kontroli stwierdzono nieprawidłowości polegające na zawyżeniu przez Spółkę kosztów uzyskania przychodów o łączną kwotę 641.794,85zł. Organ I instancji ustalił także, iż Spółka zawyżyła przychody o kwotę 1.900 zł z tytułu wynajmu nieruchomości w Hiszpanii przez okres 5 dni.

Mając na uwadze powyższe ustalenia, organ I instancji uznał księgi podatkowe Spółki za wadliwe i nierzetelne na podstawie art. 193 § 1 Ordynacji podatkowej, a tym samym nie uznał ich za dowód w prowadzonym postępowaniu. Jednakże stosownie do art. 23 § 2 Ordynacji organ ten odstąpił od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania, bowiem na określenie tej podstawy pozwoliły dane wynikające z ksiąg podatkowych, uzupełnione dowodami uzyskanymi w toku postępowania.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00