Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 2 lipca 2009 r., sygn. IV SA/Wr 143/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński, Sędzia NSA Henryk Ożóg, Protokolant Robert Hubacz, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 2 lipca 2009 r. sprawy ze skargi L. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego specjalnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez L. F. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we W.iu jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia 21 listopada 2008 r. Nr [...]wydana na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego oraz art. 11 ust. 2 w związku z art. 9 ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2008 r. Nr 115, poz. 728 ze zm.) (zwaną dalej ustawą o pomocy społecznej) utrzymująca w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Prezydenta W. przez Kierownika Zespołu ds. Osób Bezdomnych i Uchodźców we W. z dnia 10 października 2008 r. Nr odmawiającą skarżącemu pomocy w formie zasiłku celowego specjalnego z przeznaczeniem na zaspokojenie różnych potrzeb.

Postępowanie administracyjne w sprawie wszczęte zostało wnioskami L. F. z dnia 14, 18 i 22 sierpnia, 1 i 11 września oraz 9 października 2008 r. o przyznanie pomocy w formie zasiłku celowego specjalnego z przeznaczeniem na zaspokojenie potrzeb życiowych, a to : zakup mieszkania lub jego wynajęcie, wyposażenie mieszkania, pokrycie kosztów remontu, pokrycie kosztów kursów: maturalnego, komputerowego, języka angielskiego, obsługi Internetu, zawodowych oraz prawa jazdy kategorii A, B, C i E.

Organ I instancji w uzasadnieniu decyzji odmawiającej przyznania wnioskowanych świadczeń stwierdził , że L. F. odmawia wskazania faktycznego miejsca swojego pobytu, co uniemożliwia przeprowadzenie przez pracownika socjalnego wywiadu środowiskowego oraz ustalenie faktycznej sytuacji materialno - bytowej. Wskazany bowiem przez wnioskodawcę do przeprowadzenia wywiadu środowiskowego adres, tj. Dworzec Główny we W. peron 3, nie jest miejscem pobytu ani zamieszkania strony. Faktu zamieszkania na terenie Dworca Głównego PKP nie potwierdzają funkcjonariusze Komisariatu Kolejowego Policji, jak również pracownicy socjalni Zespołu. Ponadto ustalono, że PKP nie wydają zgody na stałe zamieszkanie lub przebywanie na terenie Dworca. Wobec tego brak informacji o adresie pobytu strony organ I instancji potraktował jako uchylanie się od udziału w czynnościach postępowania dowodowego, co skutkowało wydaniem decyzji odmawiającej pomocy. Nadto organ stwierdził, że L. F. odmawia współpracy poprzez uniemożliwienie przeprowadzenia wywiadu środowiskowego w miejscu faktycznego pobytu, jak również udostępnienie adresu do korespondencji pomimo, że nadal posiada i korzysta ze skrytki pocztowej, natomiast PKP nie udzieliły zgody na wykorzystywanie adresu Dworca jako adresu korespondencji kierowanej do L. F. Wskazał, że dotychczas Zespół przekazywał korespondencję na adres skrytki pocztowej, jednak aktualnie L. F. odmawia przyjmowania korespondencji kierowanej na ten adres, zaś pisma w siedzibie Zespołu odbiera wybiórczo. Ponadto ustalono ,że dniu 8 kwietnia 2008 r. L. F. podjął zatrudnienie w A. Sp. z o.o., lecz do dnia wydania decyzji nie poinformował o wysokości uzyskiwanych dochodów, co również uniemożliwia ustalenie sytuacji materialnej. Wymienione okoliczności uniemożliwiają objęcie wnioskodawcy programem wychodzenia z bezdomności, którego realizacja opiera się na współpracy. Wdrożenie L. F. do programu W. Miastem Aktywnych nie jest możliwe ze względu na brak rozeznania w sytuacji materialno - bytowej w miejscu faktycznego przebywania, jak również brak współpracy z pracownikiem socjalnym.