Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 2 lipca 2009 r., sygn. I SA/Ol 104/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Kędzierski (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Pierechod, Sędzia WSA Renata Kantecka, Protokolant Marika Brzozowiec, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 2 lipca 2009 r., sprawy ze skargi W.R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych oddala skargę

Uzasadnienie

Pismem z dnia "[...]" , W.R.zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego z prośbą o umorzenie zaległości podatkowej i odsetek za zwłokę z tytułu podatku od towarów i usług za czerwiec 2001r. w wysokości 13.521,12 zł. Prośbę uzasadnił ważnym interesem podatnika oraz interesem publicznym. Wskazał, iż sytuacja życiowa uległa znacznemu pogorszeniu. Podniósł, iż do wykazanych wcześniej wydatków doszły koszty na zakup biletów komunikacji miejskiej w wysokości 150-200 zł oraz koszty rehabilitacji i zakupu leków w wysokości 350 zł. Stwierdził, iż wydatkuje również 100 zł, spłacając wcześniej zaciągniętą pożyczkę w banku na leczenie. Wskazał, iż praktycznie pozostaje bez środków do życia. Dodał, iż nigdy nie zalegał z opłatami w podatku. Poprosił o rozpatrzenie jej sprawy pod kątem tzw. "ulgi za złe długi" stosownie do art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Stwierdził, iż załącza kopię dowodu przekazanych dobrowolnie środków na opłatę zadłużenia, ponieważ był zarzut, iż tego nie czynił.

Decyzją z dnia "[...]", znak: "[...]", Naczelnik Urzędu Skarbowego na podstawie art. 207 § 1 i art. 67a § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, oraz § 15 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005r. w sprawie właściwości organów podatkowych (Dz. U. Nr 165, poz. 1371 ze zm.), odmówił udzielenia wnioskowanej ulgi podatkowej. W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji zdefiniował pojęcie "ważnego interesu podatnika" oraz "interesu publicznego" oraz wyjaśnił instytucję uznania administracyjnego. Oceniając całokształt sprawy, organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził, iż w sytuacji Strony nie stwierdzono okoliczności niezależnych od sposobu jej postępowania, czy też spowodowanych działaniem czynników, na które nie mogłaby mieć wpływu, a które spowodowały powstanie zaległości podatkowych i odsetek za zwłokę. Wskazał, iż każdy podatnik prowadząc działalność gospodarczą powinien liczyć się z ryzykiem jakie niesie ona za sobą, również tego związanego z doborem kontrahentów. Podniósł, iż zobowiązania wobec Skarbu Państwa mają pierwszeństwo zaspokajania przed zobowiązaniami cywilnoprawnymi.