Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 3 czerwca 2009 r., sygn. I SA/Wr 1195/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Lidia Błystak, Sędziowie Sędzia WSA Anetta Chołuj, Sędzia WSA Dagmara Dominik (sprawozdawca), Protokolant Anna Wojtowicz, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 3 czerwca 2009 r. przy udziale - sprawy ze skargi D. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do czerwca 2000r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] Nr [...], jak też decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...], II. orzeka, że decyzje wymienione w pkcie I nie podlegają wykonaniu, III. zasądza na rzecz str. skarżącej od Dyrektora Izby Skarbowej we W. kwotę 7.317 (słownie: siedem tysięcy trzysta siedemnaście) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej we W. decyzją Nr [...] z dnia [...] określił PHU A zobowiązanie podatkowe za styczeń 2000r. w wysokości [...]; za luty 2000r. w wysokości [...]; za marzec 2000r. w wysokości [...]; za kwiecień 2000r. w wysokości [...]; za maj 2000r. w wysokości [...]; oraz czerwiec 2000r. w wysokości [...]. Z uzasadnienia decyzji wynika, że w wyniku badania dokumentów źródłowych i ewidencji ustalono, że w rejestrach VAT zaewidencjonowano i w deklaracjach VAT-7 za m-ce od luty - czerwiec 2000r. odliczono kwoty VAT dokumentowane fakturami wystawionymi przez Przedsiębiorstwo Wielobranżowe B M. K. z siedzibą w Z. G. ul. [...]. Na podstawie dokumentów przekazanych przez Urząd Kontroli Skarbowej w Z. G., że kontrahent strony skarżącej nie wywiązał się z przyjętych obowiązków i dopuścił do utraty ksiąg rachunkowych oraz dowodów stanowiących podstawę zapisów w tych księgach i nie przedłożył organowi kontroli ewidencji VAT, oryginałów i kopii faktur ani ich duplikatów. Organ kontroli skarbowej powołując się na § 50 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999r. w sprawie wykonywania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 109, poz. 1245 ze zm. zwanego dalej "rozporządzeniem MF") w przypadku, gdy nabywca posiada fakturę lub faktu korygującą nie potwierdzoną kopią u sprzedawcy, faktury te nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego. Z uwagi na to, że kontrahent strony skarżącej nie przechowuje wystawionych przez siebie faktur, nie prowadzi urządzeń ewidencyjnych, co uniemożliwia stwierdzenie czy cała sprzedaż takiego podatnika została wykazana w deklaracji i VAT został opłacony w prawidłowej wysokości, to strona skarżąca nie może liczyć na obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z takich dokumentów. Ryzyko niewłaściwego, w tym nieuczciwego kontrahenta obciążają nabywcę towarów i usług. Stąd też stwierdzono brak prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony na podstawie tych faktur, w miesiącach od lutego do czerwca 2000r. Dodatkowo wskazano na to, że podatnik zawyżył w miesiącu grudniu 1999r. podatek naliczony o kwotę [...] natomiast odbiór towaru-benzyny nastąpił w styczniu 2000r. W związku z powyższym stwierdzono zawyżenie kwoty do przeniesienia za miesiąc styczeń 2000r., powołując się na treść art. 19 ust. 1, 3, 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm. zwana dalej "ustawą o ptu").