Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 9 czerwca 2009 r., sygn. IV SA/Po 349/09

1. Sprawa o przyznanie potrąconych kwot z tytułu zaległego uposażenia żołnierza (art. 71 ust. 1, art. 72 ust. 1, art. 76 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych - Dz. U. 179/03/1750 ze zm. - obecnie j.t. Dz. U. 141/08/892 ze zm. - dalej uswżz) jest sprawą cywilną przekazaną do właściwości innych organów (art. 2 § 3 kpa w związku z art. 75 ust. 1, 3 i art. 8 ust. 1 i 2 uswżz). Z tej przyczyny, przy rozważaniu skutków decyzji Dowódcy Wojsk Lądowych o stwierdzeniu nieważności na podstawie art. 158 § 1, art. 157 § 1 w związku z art. 156 § 1 pkt 2 kpa, decyzji Dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego o wypowiedzeniu żołnierzowi stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej (art. 78 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych - j. t. Dz. U. 10/97/55 ze zm. - dalej ustawa z 1970 r.) i § 137 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 grudnia 1996 r. w sprawie służby wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. 7/97/38 ze zm.) należy uwzględnić zagadnienia cywilnoprawne - w szczególności dorobek orzecznictwa i piśmiennictwa składającego się na polską kulturę prawną. To, czy prawo do sądu jest realizowane przed sądem powszechnym, czy przed sądem administracyjnym, nie może wpływać na zakres ochrony prawnej przysługującej obywatelowi.

2. W sprawie koniecznym było orzekanie w głąb sprawy. Decyzja Dowódcy Wojsk Lądowych o stwierdzeniu nieważności decyzji o wypowiedzeniu żołnierzowi stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej mieści się w granicach danej sprawy (art. 134 § 1 w związku z art. 135 ppsa).

3. Za niewystarczające dla stwierdzenia nieważności decyzji na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 in fine kpa jest proste zestawienie treści decyzji przez organ nadzoru, z treścią przepisu, stanowiącego podstawę prawną decyzji. O rażącym naruszeniu prawa decydują łącznie trzy przesłanki: oczywistość naruszenia prawa, charakter przepisu który został naruszony oraz racje ekonomiczne lub gospodarcze - skutki które wywołuje decyzja.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00