Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 maja 2009 r., sygn. VI SA/Wa 237/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Maliszewska Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki Protokolant Eliza Mroczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 maja 2009 r. sprawy ze skargi R. S. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] grudnia 2008 r. Komendant Główny Policji utrzymał w całości w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] (dalej Komendant Wojewódzki Policji lub organ I instancji) z dnia [...] września 2008 r., którą cofnięto R. S. (dalej skarżący) pozwolenie na posiadanie broni palnej myśliwskiej.

Powyższe rozstrzygnięcia zapadły w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Komendant Wojewódzki Policji, wobec uzyskania informacji o toczącym się przeciwko skarżącemu postępowaniu w sprawie o popełnienie czynu z art. 207 § 1 k.k., wszczął postępowanie w przedmiocie cofnięcia mu ww. pozwolenia. Jednocześnie organ wezwał skarżącego do przedłożenia orzeczeń: lekarskiego i psychologicznego, z których wynikałoby, że posiada on zdolność do dysponowania bronią palną. Do organu wpłynęło postanowienie z dnia [...] stycznia 2008 r., którym umorzono ww. postępowanie w sprawie popełnienia czynu z art. 207 § 1 k.k. - skarżącemu nie postawiono żadnych zarzutów. Nadto do organu złożono żądane orzeczenia: lekarskie nr [...] oraz psychologiczne nr [...], z których wynikało, że skarżący nie należy do kręgu osób objętych dyspozycją art. 15 ust. 1 pkt 3-4 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (tekst jednolity Dz. U. 2004 r. nr 52, poz. 525 z późn. zm.), dalej jako u.b.a. Skarżący wobec pozytywnych orzeczeń: lekarskiego i psychologicznego oraz w sytuacji umorzenia ww. postępowania w sprawie o popełnienie czynu z art. 207 § 1 k.k., wniósł o umorzenie postępowania w sprawie cofnięcia wskazanego na wstępie pozwolenia. Komendant Wojewódzki Policji w oparciu o § 8 ust. 1, 2, 3, i 4 pkt 1-2 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 7 września 2000 r. w sprawie badań lekarskich i psychologicznych osób ubiegających się lub posiadających pozwolenie na broń (Dz. U. 2000 r., nr 79, poz. 898 ze zm.), dalej Rozporządzenie, złożył odwołania od obu ww. orzeczeń. W wyniku postępowania odwoławczego wydano: orzeczenie lekarskie nr [...], z którego wynikało, że skarżący nie należy do kręgu osób objętych dyspozycją art. 15 ust. 1 pkt 2-4 u.b.a. oraz orzeczenie psychologiczne nr [...], z którego wynikało, że skarżący wykazuje istotne zaburzenia funkcjonowania psychologicznego i nie może dysponować bronią w myśl art. 15 u.b.a. Skarżący nie zgodził się z wynikiem ww. orzeczenia psychologicznego i pismem z dnia [...] maja 2008 r. wniósł o ponowne jego przeprowadzenie, z uwagi na, jego zdaniem kontrowersyjne zachowanie się psychologa podczas badania. Komendant Wojewódzki Policji, w piśmie z dnia [...] sierpnia 2008 r. poinformował skarżącego o rozszerzeniu okoliczności stanowiących podstawę do wszczęcia niniejszego postępowania w sprawie cofnięcia pozwolenia na posiadanie broni. W międzyczasie do organu wpłynęły również opinie o skarżącym: negatywna w miejscu zamieszkania oraz pozytywna w środowisku łowieckim. W oparciu o powyżej wskazany materiał dowodowy Komendant Wojewódzki Policji, na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 3 u.b.a. orzekł o cofnięciu pozwolenia na posiadanie przez skarżącego ww. broni. W uzasadnieniu organ wskazał, że wobec literalnego brzmienia ww. przepisów u.b.a., zobligowany był cofnąć rzeczone pozwolenie w sytuacji, gdy z orzeczenia psychologicznego wynikało, że skarżący wykazuje istotne zaburzenia funkcjonowania psychologicznego i nie może dysponować bronią. Jednocześnie organ I instancji podkreślił, że był związany treścią ww. orzeczenia psychologicznego, bowiem o tym czy osoba jest, czy też nie jest zdolna do dysponowania bronią może orzekać jedynie psycholog, legitymujący się stosownym zaświadczeniem, wydanym przez właściwego komendanta wojewódzkiego Policji oraz wpisany do rejestru psychologów, upoważnionych do przeprowadzania badań dla osób ubiegających się lub posiadających pozwolenie na broń. Odnosząc się do wniosku skarżącego o umorzenie niniejszego postępowania organ stwierdził, że nie było do tego podstaw.