Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 maja 2009 r., sygn. III SA/Wa 469/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędziowie Sędzia WSA Hieronim Sęk (sprawozdawca), Sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Protokolant Robert Powojski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 maja 2009 r. sprawy ze skargi Z. B. - Przedsiębiorstwo [...] "M." z siedzibą w P. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] marca 2007 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za listopad 2003 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Celnej w W. na rzecz Z. B. - Przedsiębiorstwo [...] "M." z siedzibą w P. kwotę 5600 zł (słownie: pięć tysięcy sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

1. Naczelnik Urzędu Celnego w P. (dalej: Naczelnik UC) decyzją z dnia [...] maja 2006 r. określił Z. B. - Przedsiębiorstwo [...] "M." [...] (dalej: Skarżący) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za listopad 2003 r.

Podstawą decyzji było ustalenie, że Skarżący w listopadzie 2003 r. kupił od firmy C. Sp. z o.o. preparat antykorozyjny o nawie A. RT (łącznie 62 tys. litrów, udokumentowane dwoma fakturami z dnia [...] i [...] listopada 2003 r.) i następnie w tym samym miesiącu dokonał jego całkowitej sprzedaży odbiorcom indywidualnym, ewidencjonując obrót za pomocą kasy fiskalnej (transakcje w dniach 19-21, 25-28 listopada 2003 r.). Wskazano, iż preparat ten, zgodnie z Wyciągiem z warunków technicznych dla preparatu A. RT stosowany jest do usuwania osadów i zanieczyszczeń całkowicie nierozpuszczalnych w rozpuszczalnikach polarnych, a słabo rozpuszczalnych w rozpuszczalnikach węglowodorowych oraz do zabezpieczania czyszczonych elementów przed korozją. W ocenie organu okoliczności dotyczące obrotu tym preparatem (zakup, który stanowił 7% całej sprzedaży listopadowej R. T., sprzedaż odbiorcom indywidualnym, dokumentowanie sprzedaży paragonami bez możliwości identyfikacji nabywców, brak rozpoznania rynku zbytu tego preparatu, brak dokumentów dotyczących jego odbioru przez nabywców, ograniczone możliwości zbywania z uwagi na liczbę ludności w gminie, gdzie prowadzona jest działalność, ilości zbywanego preparatu w jednorazowych transakcjach: od 200 do 2 tys. litrów a średnio blisko 930 litrów, konieczności jego przechowywania przez nabywców w odpowiednich zbiornikach - pierwsza klasa niebezpieczeństwa pożarowego, porę roku mającą wpływ na możliwości jego zastosowania do zabiegów antykorozyjnych) oraz wskazane przez producenta przeznaczenie świadczyły o tym, iż mało prawdopodobne było wykorzystanie preparatu zgodnie z tym przeznaczeniem. Ponadto, Naczelnik UC ustalił, że mimo podanego przeznaczenie równie dobrze można go wykorzystywać do komponowania benzyn silnikowych.