Wyrok WSA w Warszawie z dnia 1 kwietnia 2009 r., sygn. VII SA/Wa 2020/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Miron (spr), , Sędzia WSA Izabela Ostrowska, Sędzia WSA Tadeusz Nowak, Protokolant Joanna Piątek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 kwietnia 2009 r. sprawy ze skargi A. Spółka z o.o. we W. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2008 r. znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji. skargę oddala.

Uzasadnienie

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] maja 2008r. Nr [...], po rozpatrzeniu wniosku Z. E. N. o stwierdzenie nieważności decyzji Starosty Powiatu [...] z dnia [...] października 2006 r. Nr [...], zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej "A." Sp. z o.o. pozwolenia na budowę domu wielorodzinnego pod nazwą Rezydencja [...] w miejscowości B., gmina K. na działkach [...], [...], odmówił stwierdzenia nieważności w/w decyzji Starosty Powiatu [...].

Wniosek o stwierdzenie nieważności w/w decyzji złożyła Z. E. N., zarzucając tej decyzji naruszenie art. 35 ust. 1 i ust. 2 Prawa budowlanego oraz rażące naruszenie ustaleń zawartych w § 14, § 16, § 25 i § 34 planu zagospodarowania przestrzennego wsi B., zatwierdzonego uchwałą Rady Gminy K. Nr [...] z dnia [...] marca 2003r. Inicjatorka postępowania wskazała, że przedmiotowa zabudowa została zlokalizowana z przekroczeniem linii rozgraniczających obszary o różnym przeznaczeniu (nazwanych we wniosku nieprzekraczalną linią zabudowy terenów o różnym przeznaczeniu), bowiem częściowo usytuowana została na terenie oznaczonym symbolem 17 UTZ/US, przeznaczonym na usługi turystyczne i sportowe, a zatem z przekroczeniem terenu oznaczonego w planie symbolem 8M/U, przeznaczonym na zabudowę mieszkaniowo-usługową. Ponadto jej zdaniem, lokalizacja miejsc parkingowych i placu zabaw dla dzieci na terenie 17 UTZ/US narusza również ustalenia planu. Także ilość zaprojektowanych mieszkań nie spełnia wymogu istnienia minimalnej powierzchni działki, na której może być zlokalizowana zabudowa wielorodzinna (200 m2 na 1 mieszkanie - § 16 ust. 5 pkt 4 planu). W ocenie skarżącej inwestor zamierzał ponadto wybudować budynek z 4 kondygnacjami, w tym ostatnią w formie poddasza użytkowego, gdy tymczasem plan dopuszcza jedynie budynki z trzema kondygnacjami, w tym poddasze użytkowe. Również zaprojektowana w budynku antresola nie spełnia definicji antresoli zawartej w § 3 pkt 19 Rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Usytuowanie budynku narusza dodatkowo § 12 rozporządzenia. Z. E. N. wskazała także, iż zatwierdzono usytuowanie powyżej 5 miejsc parkingowych w odległości mniejszej niż wymagane 10 m od okien budynku mieszkalnego.