Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 9 kwietnia 2009 r., sygn. II SA/Sz 128/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Iwona Tomaszewska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel, Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz, Protokolant Małgorzata Płocharska-Małys, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2009 r. sprawy ze skargi I. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzonego postępowania egzekucyjnego I. uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Prezydenta Miasta z dnia [...] r. Nr [...], II. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu.
Uzasadnienie
Prezydent Miasta postanowieniem z dnia [...] r.
Nr [...], na podstawie art. 34 § 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r.,
Nr 229 poz. 1954 z późn. zm.) - dalej u.p.e.a. uznał za nieuzasadnione zarzuty wniesione przez I. S. pismem z dnia [...] r. (złożonym
w siedzibie SKO w dniu [...] r.) w sprawie postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułu wykonawczego z dnia [...] r. o numerze [...].
W uzasadnieniu postanowienia Prezydent wskazał, że będąc organem egzekucyjnym w zakresie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych, doręczając I. S. w dniu [...] r. odpis tytułu wykonawczego nr [...] wszczął egzekucję administracyjną w sprawie zaległości z tytułu kar i opłat dodatkowych za nieopłacony postój pojazdu w strefie płatnego parkowania za okres od [...] r. do [...] r. Zobowiązana pismem z dnia [...] r. wniosła zarzut podnosząc nieistnienie obowiązku. Odnosząc się do tego zarzutu organ wskazał, że podstawą zarzutu mogą być wyłącznie okoliczności wymienione enumeratywnie w art. 33 u.p.e.a. Zobowiązana wskazując zarzut nieistnienia obowiązku (art. 33 pkt 1 powołanej ustawy) powinna okazać dowody, że obowiązek nie istnieje ponieważ nigdy nie powstał, albo wprawdzie powstał, ale wygasł z powodu wykonania lub z innych przyczyn. Organ wskazał na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 grudnia 1998 r. sygn. akt III SA 1418/97, w którym Sąd ten stwierdził, że zestawienie zdania drugiego art. 29 § 1 u.p.e.a. przesądzającego, że organ egzekucyjny nie jest uprawniony do badania zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym, z art. 33 pkt 1 tej ustawy, pozwalającym oprzeć zarzut w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego m. in. na nieistnieniu obowiązku prowadzi do wniosku, że chodzi tu wyłącznie o sytuację kiedy nieistnienie obowiązku jest następstwem okoliczności, która nastąpiła po wydaniu tytułu wykonawczego. Zobowiązana we wniesionym piśmie nie przedstawiła takich okoliczności.