Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 9 kwietnia 2009 r., sygn. I SA/Ol 141/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ryszard Maliszewski, Sędziowie sędzia WSA Tadeusz Piskozub, sędzia WSA Wojciech Czajkowski (spr.), Protokolant Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2009r. sprawy ze skargi T. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę

Zaskarżoną decyzją z dnia 19 stycznia 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w O. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. z dnia 24 kwietnia 2008 r., którą określono T. M. w podatku od towarów i usług zobowiązanie podatkowe za lipiec 2004 r. oraz luty, marzec, sierpień i wrzesień 2005 r. oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc za styczeń 2005 r..

Z ustaleń dokonanych przez organy w toku postępowania podatkowego wynikało, że T. M. w okresie objętym postępowaniem podatkowym prowadził działalność gospodarczą pod firmą A w zakresie public relations, doradztwa marketingowego i organizacji imprez. Podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia stanowiło stwierdzenie przez organ podatkowy I instancji, iż podatnik w ewidencjach sprzedaży VAT i w złożonych do Urzędu Skarbowego w O. deklaracjach od podatku od towarów i usług nie wykazał m.in. podatku należnego w łącznej kwocie 180.073,11 zł z tytułu wystawienia faktury VAT o nr "[...]" z dnia 26 sierpnia 2005 r. o wartości netto 361.901 zł, podatek VAT 79.618, 22 zł. W ocenie organu podatkowego sama okoliczność wystawienia przez podatnika faktury wypełniała przesłanki hipotezy normy prawnej wyrażonej w art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) i nakładała na Niego obowiązek zapłaty wykazanego w niej podatku.

Dyrektor Izby Skarbowej w O. po rozpatrzeniu złożonego od powyższej decyzji odwołania, utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. W motywach uzasadnienia wskazał, iż kluczową dla sprawy kwestię stanowi ocena zastosowania w niniejszej sprawie art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Powołany przepis stanowi, iż w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. Organ odwoławczy podkreślił, iż przepis ten odnosi się nie tylko do podatnika, ale operuje znacznie szerszym zakresem podmiotowym poprzez odniesienie się do osoby prawnej, jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej oraz osoby fizycznej.