Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 15 kwietnia 2009 r., sygn. I SA/Gd 56/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Irena Wesołowska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Sławomir Kozik, Sędzia WSA Danuta Oleś, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Monika Orska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2009 r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. z siedzibą w G. na indywidualną interpretację Ministra Finansów z dnia 24 września 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych. 1. uchyla zaskarżoną indywidualną interpretację; 2. określa, że zaskarżona indywidualna interpretacja nie może być wykonana.

Uzasadnienie

W dniu 30 czerwca 2008r. "A" Sp. z o.o. z siedzibą w G., dalej Skarżąca zwróciła się do Ministra Finansów z wnioskiem o udzielenie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w kwestii dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów pracowników z tytułu świadczonych na ich rzecz usług bezpłatnego transportu.

W uzasadnieniu wniosku Skarżąca przedstawiła stan faktyczny, z którego wynika, że na zlecenie "B" S.A. z siedzibą w G. ([...]) zajmuje się eksploatacją i utrzymaniem pierwszego odcinka autostrady [...]. Do zadań Spółki należy m.in. zapewnienie należytej obsługi punktów poboru opłat, które zlokalizowane są na wjazdach i zjazdach z autostrady.

Z uwagi na lokalizację punktów poboru opłat oraz fakt, że funkcjonują one w ruchu ciągłym (24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu), dojazdy pracowników do tych punktów były znacznie utrudnione, w szczególności nie było możliwości wykorzystania w tym celu transportu publicznego. Aby z jednej strony zapewnić należytą realizację umowy zawartej z "B" S.A. (zapewnienie nieprzerwanej dostępności usług w punktach poboru opłat), z drugiej natomiast dać pracownikom możliwość niezakłóconego dotarcia do miejsca świadczenia przez nich pracy bez narażania ich na ryzyko naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych (terminowe rozpoczęcie świadczenia pracy), Skarżąca podjęła decyzję o zorganizowaniu dla pracowników alternatywnej formy dojazdu do miejsca skąd są oni rozwożeni do punktów poboru opłat. W tym celu zawarła umowę z zewnętrznym dostawcą usług transportowych. Zgodnie z łączącą Skarżącą z przewoźnikiem umową przewoźnik ten jest zobowiązany świadczyć przewóz pracowników pomiędzy miejscowościami: [...] i [...] a zlokalizowanym przy autostradzie placem poboru opłat [...], gdzie znajduje się baza Wnioskodawcy, z której pracownicy rozwożeni są transportem wewnętrznym Skarżącej do poszczególnych punktów poboru opłat. Przewóz pracowników przy wykorzystaniu przewoźnika zewnętrznego dostosowany jest ściśle do przyjętego u Skarżącej rozkładu czasu pracy i odbywa się aktualnie trzy razy na dobę. Co istotne, wynagrodzenie przewoźnika ustalone jest ryczałtowo (określona kwota płatna w okresach miesięcznych), bez względu na liczbę faktycznie przewożonych osób.