Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 9 kwietnia 2009 r., sygn. II SA/Bk 11/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys (spr.), Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska,, sędzia NSA Stanisław Prutis, Protokolant Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 09 kwietnia 2009 r. sprawy ze skargi R. T. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] października 2008 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o przyznaniu świadczeń na zakup artykułów żywnościowych 1. oddala skargę; 2. przyznaje adwokatowi I. Ł. S. od Skarbu Państwa (kasa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku) kwotę 309,80 (trzysta dziewięć złotych osiemdziesiąt groszy) tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne skarżącego wykonane na zasadzie prawa pomocy.-

Uzasadnienie

Pismem z dnia 21 lipca 2008 r., sprecyzowanym na żądanie organu w dniu 21 sierpnia 2008 r. (k. 61 - 64 akt sądowych), R. T. B. wystosował do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta B. przez Kierownika Działu Świadczeń Społecznych Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w B., przyznającej w/w świadczenie pieniężne na zakup artykułów żywnościowych w wysokości 200 zł. W uzasadnieniu wnioskodawca podał, że przyznane środki nie wystarczają na pokrycie jego uzasadnionych potrzeb, przez co decyzji należy przypisać wady uzasadniające jej usunięcie z porządku prawnego. Wskazał jako podstawę swego żądania art. 156 § 1 pkt 2 i pkt 5 Kpa.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B., jako organ wyższego stopnia w rozumieniu art. 157 § 1 Kpa, decyzją z dnia [...] września 2008 r. nr [...] odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji z [...] czerwca 2008 r. wskazując, że w przedmiotowej sprawie nie zachodzi żadna z przesłanek z art. 156 § 1 Kpa. Kolegium podniosło, że powyższa decyzja została wydana na podstawie art. 7 ustawy z dnia 29 grudnia 2005 r. o ustanowieniu programu wieloletniego "Pomoc państwa w zakresie dożywiania" (Dz. U. Nr 267, poz. 2259) w związku z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 z późn. zm.). Zdaniem tego organu oczywisty jest brak przesłanek określonych w art. 156 § 1 pkt 1, 3, 4, 6, i 7 Kpa. W stosunku do przesłanek z art. 156 § 1 pkt 2 i 5 Kpa organ również podniósł, że kontrolowana decyzja nie jest dotknięta wadami w nich wskazanymi. Wyjaśniono, iż skarżący spełnił określone w ustawie warunki do otrzymania pomocy w zakresie dożywiania, wskazane w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej (art. 3 pkt 1 lit. c w związku z art. 5 ust. 1 ustawy z 29 grudnia 2005 r.). Wskazany art. 3 pkt 1 lit. c) ustawy z 29 grudnia 2005 r. dopuszcza możliwość przyznania pomocy w zakresie dożywiania, w formie świadczenia pieniężnego na zakup żywności, co miało miejsce w przedmiotowej sprawie. W ocenie organu nie doszło do przekroczenia granic uznania administracyjnego przy ustalaniu wysokości przyznanego skarżącemu świadczenia. Zaskarżona decyzja w uzasadnieniu obejmowała wskazanie okoliczności, które zdaniem organu wpływają na wysokość przyznanego świadczenia, w tym ilość środków finansowych przeznaczonych na pomoc i zasady ich wydatkowania. Organ administracji publicznej, jak wskazano, rozstrzygając w przedmiocie przyznawania świadczeń z pomocy społecznej, musi uwzględniać realia wynikające z budżetu, którym dysponuje, a uwzględniając liczbę osób i rodzin, którym winien udzielić pomocy oraz stan środków pozostających w jego dyspozycji, powinien tak nimi dysponować, aby pomoc dotarła do osób znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji życiowej. Z uwagi na niedobór pozostających w dyspozycji organu środków finansowych na pomoc społeczną, wszystkie zgłaszane żądania nie mogą być w pełni uwzględnione. Skarżona decyzja nie jest również, w ocenie organu, dotknięta wadą wymienioną w art. 156 § 1 pkt 5 Kpa, nie można bowiem, jego zdaniem, wskazać przepisu prawa, z którego wynikałaby nieusuwalna przeszkoda w wykonaniu przyznanego skarżącemu uprawnienia w postaci świadczenia pieniężnego na zakup żywności. Ponadto, w ocenie organu, istniały techniczne możliwości wykonania decyzji, tj. dokonania wypłaty przyznanego skarżącemu świadczenia pieniężnego.