Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 11 marca 2009 r., sygn. I SA/Wr 945/08
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz, Sędziowie Sędzia NSA Lidia Błystak, Asesor WSA Tomasz Świetlikowski (sprawozdawca), Protokolant Anna Wojtowicz, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 11 marca 2009 r. sprawy ze skargi J. T. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za listopad i grudzień 2001r. oddala skargę
Uzasadnienie
Przystępując do rozstrzygania, Sąd uwzględnił następujący stan faktyczny
i prawny sprawy.
W sprawie, pierwotnie postępowanie odwoławcze prowadził niewłaściwy - jak się okazało - organ, tj. Dyrektor Izby Celnej w O. W momencie stwierdzenia braku właściwości organ ten przekazał sprawę wraz z całym materiałem dowodowym (także tym pozyskanym we własnym zakresie) do organu właściwego, tzn. Dyrektora Izby Celnej we W., który po przeprowadzeniu postępowania wydał skarżoną decyzję.
Podkreślenia ponadto wymaga, że pierwszą wydaną w sprawie przez Dyrektora Izby Celnej we W. decyzję określającą J. T. (dalej także: podatniczka/strona/skarżąca) zobowiązanie w podatku akcyzowym za listopad oraz grudzień 2001 r., tutejszy Sąd, wyrokiem z 1 sierpnia 2007 r. (sygn. akt I SA/Wr 1155/06), uchylił. W wyroku Sąd rozstrzygnął, iż w sprawie właściwy do rozpoznania odwołania strony był Dyrektor Izby Celnej we W. Jako podstawę uchylenia decyzji Sąd wskazał natomiast naruszenie przepisów procesowych, tj. art. 122 oraz 187 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm. - dalej: O.p.). Uchybienia w/w przepisów Sąd upatrywał w nie odniesieniu się do wniosków dowodowych strony i scedowaniu na podatniczkę decyzji w kwestii przeprowadzenia dowodów. Sąd podniósł również, iż w sprawie nic nie stało na przeszkodzie, aby Dyrektor Izby Celnej we W. dopuścił - jako dowód - i wykorzystał, po jego wcześniejszej ocenie, materiał dowodowy zebrany przez Dyrektora Izby Celnej w O.. Powyższe Sąd oparł o treść art. 180 O.p. W wyroku Sąd podkreślił, że przy ocenie takiego materiału organ winien wziąć pod uwagę szczególne znaczenie bezpośredniego przeprowadzenia dowodu z zeznań świadków. Sanując zauważone przez Sąd uchybienia, tj. m. in. ustosunkowując się do wniosków dowodowych strony, Dyrektor Izby Celnej we W., zaskarżoną decyzją z [...] (nr [...]), utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O. (dalej: Dyrektor UKS) z [...] (nr [...]) określającą podatniczce zobowiązanie w podatku akcyzowym za listopad i grudzień 2001 r. w kwocie 2.952.000,00 zł i 2.023.509,00 zł.