Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 marca 2009 r., sygn. III SA/Wa 2450/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas, Sędziowie Sędzia WSA Anna Wesołowska (sprawozdawca), Asesor WSA Aneta Trochim-Tuchorska, Protokolant Ewa Chojnacka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 marca 2009 r. sprawy ze skargi Z. Sp. z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od lipca 2004 r. do marca 2005 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz Z. Sp. z o.o. kwotę 5229 zł (słownie: pięć tysięcy dwieście dwadzieścia dziewięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 26 lipca 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 135/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2006 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd wskazał, że istotą sporu w sprawie były dwie kwestie - pierwsza dotyczyła oceny czy zakwestionowane przez organy wydatki były wydatkami inwestycyjnymi czy też mogły zostać uznane za wydatki ogólne, druga dotyczyła następstw w rozliczeniu przez spółkę podatku od towarów i usług w sytuacji gdy rzeczone wydatki zostałyby uznane za wydatki związane z inwestycją, której zaniechano. Sąd w uzasadnieniu wskazał również, że rację miały organy podatkowe uznając, że do kosztów zaniechanych inwestycji należą wszelkie, nawet wstępne wydatki poniesione z inwestycją, choćby była to inwestycja w rozumieniu potocznym faktycznie nie rozpoczęta.

Sąd wskazał również, że poniesienie takich wydatków przez skarżącą nie musi jednak oznaczać, że wszystkie z nich są wyłączone z kosztów uzyskania przychodu, może się bowiem zdarzyć, że niektóre z zakupionych usług mają charakter ogólny i są związane z działalnością skarżącej a ich poniesienie może stanowić koszt uzyskania przychodu na zasadach ogólnych. Właśnie ta ostatnia okoliczność nie została w ocenie sądu w dostateczny sposób zbadana przez organy podatkowe - nie była ona w ogóle przedmiotem zainteresowania organu pierwszej instancji, zaś organ drugiej instancji ustosunkował się do tej kwestii bardzo ogólnie. W związku z powyższym, sąd uznał, że rozpoznając sprawę po raz drugi organ winien ustalić szczegółowo za pomocą dostępnych środków dowodowych, które z wydatków są kosztem uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ustęp 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (u.p.d.o.p.), a następnie dokonać ich szczegółowej oceny mając na względnie przedmiot działalności spółki. Sąd wskazał, że ustalenie czy zakwestionowane w niniejszej sprawie przez organ podatkowy wydatki poniesione przez Spółkę na zakup usług obcych pierwotnie związanych z rozpoczęciem projektów i inwestycji w P. i T. , stanowić mogą koszt uzyskania przychodu w rozumieniu wyżej zaprezentowanym, będzie rzutowało na kwestie rozliczenia podatku od towarów i usług w postaci obniżenia podatku należnego lub zwrotu różnicy podatku naliczonego nad należnym.