Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 marca 2009 r., sygn. I SA/Wa 1828/08
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Lenart Sędziowie WSA Joanna Skiba (spr.) WSA Agnieszka Miernik Protokolant Anna Jurak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 marca 2009 r. sprawy ze skargi P. S.A. w W. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie nabycia mienia państwowego z mocy prawa przez gminę oddala skargę.
Uzasadnienie
Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa (powoływana dalej jako "KKU") decyzją z dnia [...] września 2008 r. nr [...], po rozpatrzeniu odwołania P. S.A. (powoływane dalej jako "P."), utrzymała w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] października 2006 r. nr [...] stwierdzającą nabycie z mocy prawa przez Gminę W. prawa własności nieruchomości położonej w W., oznaczonej w operacie ewidencji gruntów obrębu W. jako działka nr [...] o powierzchni [...] ha.
Decyzję wydano w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] października 2006 r. stwierdził nabycie prawa własności w/w nieruchomości przez Gminę W., gdyż w wyniku przeprowadzonego postępowania ustalono, że nieruchomość ta w dniu 27 maja 1990 r., to jest w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 ze zm., dalej "Przepisy wprowadzające (...)"), stanowiła własność Skarbu Państwa i pozostawała we władaniu [...] P. w W. Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że P. nie legitymują się dokumentami o przekazaniu nieruchomości w formie prawem przewidzianej.
Po rozpatrzeniu odwołania P. S.A. od powyższej decyzji, KKU decyzją z dnia [...] kwietnia 2007 r., nr [...] umorzyła postępowanie odwoławcze wskazując, że odwołująca się spółka nie jest właścicielem przedmiotowej nieruchomości, ani też nie przysługuje jej do tej nieruchomości żadne prawo rzeczowe. Twierdzenie, że spółce przysługuje prawo zarządu, które nie jest prawem rzeczowym powoduje, że choćby z tego powodu P. nie może być uznane za stronę postępowania.